Uzun süre önce okumaya niyetlendiğim 2 ay kadar önce alıp bir kenara koyduğum ve nihayet dün başlayıp bugün bitirdiğim kitaptır. Daha önce silmarillion u okumuşken bile sıkıcı gelmedi.
—spoiler—
Sonunda hurin ile morwen kavuşunca iki damla yaş aktı gözlerimden.
—spoiler—
sıkıcı olsa dahi kendini okutan kitap, melkor'un hurinin kanından olanlara saldığı laneti konu alıyor. yeri geldi turin turambarı lise çetesinin lideri olarak görmeye başladım, yeri geldi superman olarak ama lanet her yerde peşinde olduğu için tüm hikayeleri kötü bitti. sindarin, noldor elflerinin ülkelerinde-şehirlerinde hep yüksek yerlere gelmiş, hırsız da olmuş, en son hepsinden vazgeçip brethilde insanlarının içinde yaşamış, bu sırada farkında olmadan kız kardeşi ile evlenmiştir. glaurung ölürken kız kardeşi niniele aslında kardeşiyle evli olduğunu anlatınca (üstündeki büyü kalkınca) intihar eder, daha sonra turin olayları brandir'den duyduktan sonra o da önce brandir'in sonra kendinin canına kıyarak sonu bulur. hurin soyu burda sona ermiştir.
en azından 2 defa okunması gereken ve ilk okuduğunuzda aslında bir elf tarihinin içinde kaybolduğunuz kitaptır. 2. defa okuduğunuzda elder huri aylık vadi nasıl oldu gibi soruların cevabını veren kitaptır. bir yüzüklerin efendisi hayranı olarak rafınızda değil kafanızda durması gerekir. aslında herşey orada başladı...
