bir neslin anonim dede figürü olarak aklımızda yer etmiş usta aktörü. babacan rollerin vazgeçilmezi. denizci astsubaylığı kadar bir keman sanatçısı olduğu ise pek bilinmez.
Yıllarca hep zengin, fabrikatör baba rolünü oynadım. işin en acıklı kısmı ise bütün gün zengin baba rolünü oynayıp çekim bitiminde eve gitmek için soğukta, köşedeki durakta dolmuş beklemem olmuştur.
(bkz: 1993) gibi bir yılda ölmüştür. Oldum olası nefret etmişimdir (bkz: 1993)'ten. Cem ersever'i, Uğur mumcu'yu, Hulusi kentmen'i bizlerden aldığı için, başbağlar'da ölenler olduğu için ve Madımak Faciasının yaşandığı yıl olduğu için. Mekanı cennet olsun, huzur içinde uyusun.
yeşilçam'ın sert baba figürü. en sevdiklerimdendir babacan tavırları ile. ayriyetten emin olmadığım bir duyum almıştım önceden, evinin olduğu yerde gürültü çıkarıyormuş film seti, onlara bağırırken keşfedildiği hakkında. ne kadar doğrudur bilmem.
tam anlamıyla babacan bir kişiliktir, hayatını okuduğumda deniz astsubay emeklisi olduğunu öğrenmiş ve oldukça şaşırmıştım. Sanki 100 yıllık sinemacıydı, tiyatrocuydu zira kendisi.
Okuduğum bir sözü oldukça duygulandırmıştı beni, çekim sırasında milyoner zengin biri iş adamını oynayıp çekim bittiğinde dolmuş beklemek üzüyor beni demiş. Şu ankilerde oyunculuğun "o"su yok ancak ayda yüzbinlerce lira alıyorlar, böyle değerli sanatçılar, tabi ki zamanın da kurbanı, ancak emekli maaşı ile geçiniyorlar.
ah nerede filmindeki otoriter sert, ama sonunda baba yüreği el vermeyince çocuklarına kıyamayan baba rolüyle hatırladığım rahmetli yeşilçam emektarı. Nur içinde yatsın.
