Hak kelimesinin çoğulu. Toplum hayatında kişilerin birbirleriyle ve toplumla olan ilişkilerini düzenleyen ve kamu gücüyle desteklenen kurallar bütünü. Toplum hayatında insanların huzur ve refah içinde yaşayabilmeleri için olmazsa olmaz kurallar. Kişilerin özgürlüklerinin sınırlarını çizen, yasaklar koyan, haklar tanıyan, emirler veren kurallar. Evet hukuk sadece medyaya yansıdığı kadar değildir. Bizler medyadaki siyasi davalara bakarak hukuku yargılıyoruz. Hayır hukuk bu değil. Hukuk tüm hayatımızda karşımıza çıkan, büyük oranda davranışlarımızı düzenleyen kurallar bütünüdür. Mesela trafiğe çıkıyoruz, kuralları var; işe gidiyoruz, kurallar çerçevesinde çalışıyoruz; alışveriş yapıyoruz, al gülüm ver gülüm kuralı. Evet hepsini hukuk düzenler. Ve bu konularda kimse hukuku eleştirmez. Ama medyada yer alan siyasal hukuki haberler herkesin kıyısından köşesinden eleştirdiği, hukukun olmadığını iddia ettiği haberlerdir. Çünkü o siyasidir. Kimse kendi siyasi görüşüne aykırı düşünceleri kabullenmek istemez. Aslında orada bok atması gereken şey siyaset olmalıdır ama bunu yapamaz. Çünkü bizim insanımız ekmek kadar su kadar siyasete ihtiyaç duyar ve onu eleştirmek istemez. Sadece karşıt görüşlüleri eleştirmekle yetinir. Ama basına yansıyan hukuki meseleleri de hiç araştırmaz, iddianameleri bir kere olsun okumaz, sadece at gözlüğünden bakarak eleştirir. Hukuk sadece bu gördüklerin ve duydukların kadar değildir ve o kadar basit değildir. Evet, hukuk siyasal iktidarın fahişesidir denilmiş. Belki doğru bir önerme ama eleştirilmesi gereken hukuk değil, siyasettir. hukuku fahişe olmaya iten durmaksızın sikip bokunu çıkaran siyasal iktidarlardır ve bu sadece tek bir ideoloji değildir. Ayrıca adalet yok deyip hukuku eleştirenlerde hem adaleti hem hukuku anlamayan insanlardır. Adalet kısaca herkese hak ettiğini vermektir. Sadece haklıya hakkını vermek değil, haksıza cezasını vermektir. Hukuk bunu büyüjk oranda sağlar. Ama insanların ne kadar hilekar siyasetin ne kadar alçakça bir şey olduğu burada görülür. Hukukun yıllardır kapatılamayan açıkları, ispat yükü denilen ilkenin hem iyi hem kötü sonuçlar doğurması hukukun adaletsiz olmasına neden oluyor. ayrıca toplumda oluşan paran kadar insansın algısı hem hukuku hem adaleti hem insanlığı ...... ve daha pek çok şeyi ortadan kaldırıp düzensizliğe yol açıyor. Bunun tek sorumlusu hukuk değil bilakis en büyük sorumlusu insanlar ve iktidarlar yani siyasettir.
Hukuk denklem gibidir. Eşitliğin iki tarafında insanlar ya da kurumlar vardır. Bu denklemi eşitlemek ve bilinmeyeni(doğru olan) bulmak için denklemi eşitlemeye çalışırsınız. Bunun için bazı götürmeler yapmanız gerekir; bu da ceza demektir. Hukuk tanımının özünde maddi yaptırım yatmaktadır. ilk hukuk kuralları da kısastan çıkmıştır ve günümüze kadar şekillenmiştir. Toplumun ihtiyaçlarını karşılamak üzere yapılması gerekir. Bu yüzden her toplum da hukuk kuralları farklılık gösterebilir. Bu kurallar toplumun vicdanını yansıtır.
doğal seleksiyonu engelleyen oluşum.hangi kurnaz iyiler içinmiş gibi yapıp bütün dünyayı bu naneye inandırdı bilmiyorum ama kitlesel bi akıl tutulması bu. kana kan göze göz dişe diş. en iyi adaleti kendin sağlarsın.
adalet sağlama gibi umutlarla okumaya başladığım aradan 4 sene geçince bunun bu ülkede sadece bir iş olduğunun düşünüldüğünü acıyla kavradığım bölümüm.
okuduğum bölüm bu. tarihsel gelişimi, üretim ilişkileriyle, sınıf mücadelesiyle olan ilişkisi uzun uzadıya anlatılabilir. fakat bunu geçeceğim. sürekli hukukun üstünlüğü, adalet gibi soyut kavramlardan bahsediliyor. hukukun üstünlüğü diyerek hukuka bir kutsallık atfediliyor ki yanlış bir tanımlama olur. hadi diyelim öyle. fakat bunun hayatta pratik bir karşılığı yok ki. tecavüzcüler serbest kalır, "örgüt yok diyemem ama delil yok" denilip katiller serbest kalır. bu da burjuva hukuku işte. burjuvazinin adaleti bu. çoktan kendi değerlerine ihanet etti bunlar. ihanet etmedikleri tek değer var; o da para.
hukuçular muhafazakar olurlar diye bi laf vardır. yeniliklere kapalı olurlar. öyle ki eski anayasa mahkemesi başkanı ahmet necdet sezer cumhurbaşkanı olunca frak giymemiştir.
bunca yıldır insanların uğraş alanı olan bir bilim olmasına ve bu bilimle uğraşan pek çok hukukçu olmasına karşın halen üzerinde anlaşılan bir tanımı bulunmamaktadır.
sürekli değişen, dinamik yapıdır. bu yüzden bir çok hakim "bunları da mı ezberlicez, uğraşamayız" deyip mesleği bırakmışlardır. önüne kelimeler eklenerek anayasa hukuku, medeni hukuk vs. şeklinde türetilmektedir. en zorlanılan türevi ise idare hukukudur. böyle giderse ülkemizde hukuk hukuku şeklinde de türetilmesi muhtemeldir.
