genelde okuldan dört yılda mezun olamayacak olan öğrencidir. devam zorunluluğu da yoksa bütün öğrencilik hayatı sağdan soldan ders notu toplamakla geçer. aslında okulu bitirmenin çok da zor bir iş olmadığını, mezuniyetten sonraki staj süresi boyunca sürünürken idrak edecektir.
ilk 2 senesi kolay sayılabilir, sonraki 2 senesi zordur...
abartılacak derecede bir zorluğu yoktur, ezberi kuvvetli kişi ve anlama kapasitesi yüksek kişi okulu rahatlıkla vasatın üstünde bir ortalamayla bitirebiliyor.
neçe hukuklara puanı yeterken seçmemiş, ancak ankara siyasalda eşşek yüküyle hukuk dersi alan birisi olarak hukukçular tarafından abartılmakta, hatta boku çıkarılmakta olduğunu düşündüğümdür. hatta tıpla falan kıyaslanmaktadır. benim bildiğim tıp* cidden zor bir bölümdür.eğer bu gerçekse ve tıp-hukuk kıyaslaması dahi yapılabiliyorsa, zor mor diye ağlanılan tıp da bi sikim değildir, açık konuşuyorum. *
zorluk derecesi okuldan okula değişir.
örneğin istanbul hukukta roma sınavının test olması tahayyül dahi edilemezken, marmara hukukta testtir.
çoğu özel üniversitede bütün sınavlar testtir.
hukuk camiasına atılan ilk adım.
aynı zamanda çocukluğumdan beri istediğim ancak bazı özel durumlar yüzünden yapamadığım.
ve yaşım geçmesine rağmen tekrar uğraş verdiğim.
an itibari ile edinilmiş mallara katılma rejiminin tasfiyesinde eşlerden birinin iş görememezlikten dolayı aldığı tazminatın nasıl tasfiye edileceğini bilememektir.
bütün yıl yatıp bütün kitapları 15 günde bitirmeye çalışmak ki sonunda ufuk sınav nasıldı dostum? sorma dostum icradan büte kaldım o kadar da çalışmıştım.
önümde anayasa hukuku kitabıyla sözlük okumaktır. (saatlerdir önümde, bir arpa boyu ilerleme kaydedemedim.)
finallerde n'apacağını bilmemektir.
önüne çarşaf kağıdı koyduklarında sövmektir.
yüzlerce sayfalık kitapları taşımaktan omzunun çürümesidir.
binlerce sayfa konuyu son 2 haftada nasıl yetiştireceğini bilemediğin için 2 günde 2 yıl yaşlanmaktır.
velhasılı kelam zordur.*
