Günümüzde hukuk eğitimi, felsefî arkaplanı göz ardı etmeyen ve nihaî hedef olan adalete yönlendiren bir minval izlemez; bilakis, ezberlettiği kertede 'yüce kanunkoyucu' algısının inşasına hizmet eder.
Kısacası cancağzım, kanunlar, üç-beş milletvekilinin mendil sallamasıyla kabul edilir, unutma. Ekseriyetle, devletin minare kılıfıdır. Ve "güçlülerin delip geçtiği, zayıfların takılı kaldığı bir örümcek ağıdır". Çift çekirdekli bir hayat yaşa; zihninde, okuyacağın hukukdışı kitaplarla örülmüş bir süzgeç olsun.
Alanım olan hukukun her türlü sikip atacağı versustur. Çünkü hukukun içinde psikoloji de var. Müvekkille yapılan görüşmelerde zaten çoğunlukla bir deliyle uğraşıyorsunuz.
yakın arkadaşlarımdan gördüğüm üzere, hukuk okumak takdir edersiniz ki kolay değildir. 1. ve 2. sınıflarda hafiften zorlanılır ama 3. sınıfta kol gibi bir şeyin size girdiğini net bir şekilde anlarsınız, son sınıfta zaten 3. sınıfta giren şeyin ardından bu saatten sonra ne girse farketmez edasında olduğunuzdan size hiçbir şey dokanmaz.
