insanın; haksızlığa uğrandığı anda, hakkını hukuksal yollara başvurarak adil yollardan çözümlemesi yoluna gitmesi ile başlayan mücadeledir.
neden yanına "mücadele" eki almıştır; ülkemizde, davanı hukuka teslim edip bir kenara çekilemezsin. çünkü her an; çıkarları için yüksek görevini kötüye kullanacak adalet sağlayıcı(!)lar devreye girebilir, seni haksızlığa uğratan tarafın, adliyede çaycı statüsünde dahi olsa işe yarar bir torpili çıkabilir, haklıyken haksız duruma düşüp, üstelik hukuk süreci içinde bu tip olaylardan doğan psikolojik problemlerine karşı güçlü durmak zorunda kalabilirsin.
tüm bunların dışında adalet suçluyu ve suçsuzu aynı oranda korumaktadır.
hukuk mücadelesi denen şey; insana tevekkül'ü öğretir. adaletin sadece "allah'ın adaleti" demek olduğunu, allah dışında adaleti sağlayan hiçbirşey olmadığını görürsün. sonuç itibariyle mücadele denen şeyin, "kaypak bir sistemde" boşa kürek çekmekten öte gidemediğini farkettiğin an, bu başlığın tanımını yapmış olursun.
hukuk mücadelesini her zaman haklı olan taraf verir. bu, türkiye'de hukuka işi düşmemiş kimselerin, yüzleşene kadar anlayabileceği bir tanımlama değildir.
