'neredeyse genellikle' tüm tembel hukuk fakültesi öğrencilerinin okulu bitirdikten sonra; 'ulan keşke şu kitapları sadece sınıf geçmek için değil de harbiden öğrenmek maksadıyla okusaydım' şeklinde kendi kendilerine söylenerek yeniden okuyacakları kitaplardır. işin asıl acı gerçeği meslek yaşamında artık o kitapların da yetersiz kalacağı ve kendinizi binlerce cilt doktrin eseri ve yüzbinlerce yargıtayiçtihat ı arasında boğulmamaya çalışırken nasıl nefes alacağınızı düşünürken hissedeceklerinizdir. (bkz: beterin beteri var) (bkz: tecrübeyle sabit)
yarısından fazlası sadece satın alınır ama okunmaz öğrenciyken, hep ders notundan çalışılır bir gecede binlerce sayfa okumanın mümkün olmadığı, okunsa da o faaliyet sonrasında akılda pek bir şey kalmayacağının anlaşılması sonucu.. sonra da "neyse böylece kitaplığım oluşmaya başliyo" diye teselli cümleleri kurulur kendince.. oysa uygulama çoook farklıdır, o kitaplar yetmez hatta bazen hiçbir anlam ifade etmez söz konusu olan birinin kafasındaki doğruların aslında hukuken doğru olmadığını ortaya koymak ve o kişiyi buna ikna etmek için..
tuğla diye tabir ettiğimiz (baya bi) lakınca kitaptır. bu konuda bir anımı anlatmak isterim.
ben işletme 3. sınıftayken (2 sene kadar önce) ticaret hukuku hocamız bir elinde başta tuğla sandığımız cisimle diğer elinde de başka bir kitapla içeri girdi. çantasını masaya koydu ve diyalog aynen şu.
hoca: evet çocuklar. bu elimdekinin ne olduğunu tahmin edebilen var mı?
sınıf: &/%+.%?
hoca: şu elimde gördüğünüz kitap hukuk faküğltesinde okutulan ticaret hukuku kitabıdır. ve hemen yanındaki de size okutulan pazar mecmuası görünümlü hukuk kitabıdır. (kitaplar arasında yaklaşık 10-15 kat kalınlık farkı var.)
bu sırada sınıf hukuk fakültesi öğrencisine insan gözüyle bakmayı çoktan bırakmıştır. zira o kitabı okuyan öğrencilere karşı içimizde büyük bir acıma ve şefkat duygusu belirmiştir!
bir süre geçtikten sonra hoca sorar.
hoca: şimdi ben sizi bütün kitaptan sınav yapsam itirazı olan var mı?
sınıf: zzzz (kimseden ses çıkmaz çünkü o kitabın yanında carrefour tanıtım kitapçığı gibi kalan bizim kitabı daha da azaltmanın öküzlük kıvamında bir hareket olduğu düşünülür ve 1 hafta sonra bütün kitaptan sınav olunur.)
kütüphanemizin yarısını oluşturan ve baktıkça dertlendiğim kitaplardır,kalın olmasının yanı sıra anlaşılması da zor olan sıkıcı ama gerekli olan ve hukukçu olanları bütünleyici parçalardır.
nedense bu kitaplar genelde 3. hamur olur ve kenarları çok çabuk sararıp solar, acayip toz çeker hatta bi süre sonra ekşi ekşi kokmaya başlar, zaten soğuk olan hukuktan daha bi soğutur insanı. bunun hukuk kitabı olmakla ne alakası var hala çözemedim.
malum kitapları kullandıkça, kullanma oranı ile doğrusal olarak, kol kaslarınızın kuvvetlendiği olayıdır. esktra spor salonlarına gitmenize gerek yok, ayrıca gördükçe sinir sisteminizi bozacak, sizi hayata küstürecek, hele ders çalışmak içinizden gelmeyecek kitaplardır. umutsuz vakadır.
hayatıma giren ve bir daha da çıkmayacak olan. inşallah ileride benim de yenilerini ekleyeceğim, şu akıl tutulması yaşayan ülkede, sade hayatımın ilacı kitaplardır. iyi ki varsınız lan(pampa mı desem kanka mı bilemedim ki ama)
ismi aynı olan kitaplarda hep aynı şeyler yazar. bu yüzden tavsiyem: hocanın almanızı istediği tuğla kalınlığındaki kitabı değil, aynı isimli bir başka kitabı almanızdır.
not: tavsiyem özel hukuk dersleri içindir. kamu hukuku derslerinde kitaplar arasında çok ciddi farklar vardır.
21 tane kitap saydım. 2 günde 1 kitap okusan bile 42 günde bitiriyorsun. yani bu 6 hafta yapıyor. vize haftası bazen 7, bazen 8. hafta bitince oluyor. sadece bir dönem kitapları bile olsalar bence sayısı ideal. sınav öncesi en az bir haftan kalıyor. önemli yerlerin altını çizerek okursun, sınav öncesi bir hafta içerisinde de altı çizili yerleri deftere yazarak çalışırsın, rahatlıkla vizeleri verirsin. çok abartmayın bu olayı.
ha, kişisel olarak bende sıkıntı şu. neyin nasıl yapılması gerektiğini biliyorum ancak uygulamıyorum. bu sebeple başarı düzeyim ortalamaya bile ulaşamıyor. ama ortalamaya yakın. futbolun selçuk şahin'i değilim yani. her neyse.
sayfa sayısı mühimse her bölüm dersleri ile ilgili yazılmış binlerce kitap var. yanlış konuda sidik yarıştırıyorsunuz yani. işletmeyle de ilgili böyle kitaplar var, iktisatla ilgili de, mühendisliklerle ilgili de.
bu arada gönderdiğiniz fotoğraflarda da çok fazla kitap da yok. yüksek lisans yaparken tek ders için bu kadar kaynağı taramanız sizden bekleniyor, tabii bunların %90'ının yabancı dilde yazılmış kitaplar olduğunu da belirtmemde fayda var. doktoraya ise değinmek istemiyorum, içeri doğru sıçmayı öğreniyorsunuz işte.
Hukuk fakültesinden 3 ay önce uzatmasız akmasız kokmasız mezun olmuş biri olarak söyleyebilirim ki bunlar hep şov.
Yani elbet ki köpekler gibi çalıştık, bin küsür sayfalık iki ciltlik oğuzmanları biz de aldık ama şov yani. Vallahi de açıp okunmuyor.
Hukuk işi not toparlamak notlardan çalışmak demektir.
Görselden anladığım kadarıyla arkadaş da ya daha birinci sınıf yada ikinci sınıfının ilk döneminde.
Üzerine fazla gitmeyin zaman içinde hukuk okumanın bir prestij sebebi olmadığını anlayacaktır.
