" ben yaptım oldu " tavırlarıyla bazı seçmenlerden ve cemaatten eksi puan alan erdoğan, meclis açılışında konuşması ile "hizmete devam " imajı veren abdullah gül ile rakip olduğunu anlar. gül'ün kendinden üstün tarafı daha mülayim olmasıdır. bu farkı farkeden danışmanları tayyip'i mülayim olmaya davet eder. bu davet kapsamında tayyip, bir demeç verir ki şöyledir;" ben bu partinin emrinde bir kulum. biz hep kararlarımızı istişare ile alırız. "
bu demecin ardından yine aynı gün " artık muhalefet liderlerine cevap vermiyeceğim, yoruldum " der. bu iki sahne erdoğan'ın acındırma ve mağdur olma politikasına da uygundur. koyunlar nasıl olsa önlerine ne konulursa konulsun yiyeceklerdir. yoksa biri tayyip'e , partinin kararlarına uy diyebilir mi. adamın kafasını koparır bu padişah. ikinci perdesi mahalli seçimlerde başlayacak olan bu tiyatronun ilk perdesi bu senaryo minvali ile sürer gider. zavallı mağdurumuz artık sessiz sakin biri oluvermiştir bir günde. eski seyircisi salya sümük ağlarken senaryoyu bilenler kahkaha ile gülmektedirler.
