bu aralar imitasyonları artan şahıs. böyle bir sevgi seli uğur mumcu'ya bile yapılmadı. sanırım bu ülkede sevilmek için önce başka bir ırk mezhep vs. gibi özelliklere sahip olmak gerekiyor. zira türkiye cumhuriyet'inde bir türkler bir de müslümanlar sevilmiyor...
bundan tam bir sene önce aramızdan kahpece kurşunlara hedef olarak ayrılmış bir güvercin, barış güvercini. keşke olmasaydı diyor insan.. uğurlar olsun hrant..
keşke fikirleri yüzünden öldürülmeseydi. keşke katili yakalayan polisler hatıra resmi çektirmeseydi. keşke ölmeseydin de hepimiz hrant olup faşistlere, ırkçılara karşı ne kadar savunmasız ve aciz kaldığımızı görmeseydik... en acısı ne biliyormusun keşke kahpece arkadan sıkılan bir kurşunla ölmeseydin...
ölümünün 1.yılında andığımız aydın.
tıpkı daha öncekiler gibi...
bu ülke çok aydınlarını yitirdi.
nice uğurları uğurladık.
nice göz yaşı verdik peşlerinden.
kalemler ve düşünceler ölüm getirmemeli derim ben her zaman. insanlar düşüncelerinden dolayı ülkeden gitmek zorunda kalmamalı, öldürülmemeli.
ermeni değilim hemen söyleyim. ama ermeni, türk, kürt, laz vs. de ayırmam. bu topraklarda yaşadığımız her süre için önce birlikte yaşamayı öğrenmeli, düşünce birliğini sağlamalıyız. bunu yapamıyorsak işte o zaman tehlikeli bir noktaya geliriz ki,
sonucunda daha ne uğurlar, ne hrant'ları kaybederiz. demokratik dünyada demokrasinin getirisi özgürlüktür. özgürlük ise bize verilen bir hak değil sahip olduğumuz bir haktır. aksi hareket bir çok aileyi, yuvayı birbirinden ayırır.
dilerim bir daha ne uğurlar, ne necipler, ne de hrant'lar uğurlanmasın bu topraklardan.
rahat uyu hrant...
şurda hemen her konuda insanlar fikir çatışmasına giriyor, uzlaşamıyor, anlaşamıyor. sözlükten bahsediyorum. uludağsözlük'te hrant dink öldürülmeden yazılanlara baktım, hakkında tek bir olumsuz hüküm yok. hadi uludağsözlük o zamanlar daha bir çiçeği burnundaydı, ekşisözlük'ten bakayım dedim. insanlar bu adamı anlamışlar. insanlar bu adamın iyi niyetinden şüphe duymamışlar, insanlar bu insanı fikirleri nedeniyle sevmişler. anlamıyorum, anlayamıyorum; neden öldürdüler bu güzel insanı?
son günlerde başka başka şekillerde toplumu germek amacıyla pek çok açıklama yapılıyor. biz halkız, biz değiştiririz, bir şöyle böyle yaparız diyen, tebasına kemik atıp duasını talep eden bir hükümet, düşünmeyen, üretmeyen, kendilerini sürekli onaylayan bir halk oluşması için canla başla çalışıyor.
ne ilgisi var, değil mi? örneğin türban serbest kalırsa mahalle baskısı oluşur, insanlar kamplaşır diyenlere birileri çıktı, yok kardeşim ne alakası var dedi. alın size mahalle baskısı. barış diyen adamı, fikirleri çarpıtıp öldüren işte bu mahalle baskısıdır. böyle giderse bunun arkası gelecek. politik simge ha üç hilalli bayrak olmuş, ha türban; tek tipleşme ha ülkücü bıyığıyla kendini göstermiş, ha aynı tip bağlandığında adı türbana dönüşen objeyle; uyanın kardeşim uyanın!
dün hrant dink öldürüldü, az öncesinde yargı üyeleri, şimdi sıra türban takmayan, cumaya gitmeyen, içki içende mi? ermeni tohumu nidalarına yeni azınlıklar, farklı kategorileşmeler eklendiğinde türbansız aşifte, cuma bilmez kafir mi gelecek?
umarım sonumuz nazi partisine üye olmayanların ariyen düşmanı ilan edildiği hitler almanyası'na dönmez. ha hitler jugend, ha kuran kursları, ışık evleri, ülkü ocakları. hepsi ideolojiye hizmet ettikten sonra, birinin diğerinden farkı ne?
bazı ölümlerden bu kadar çok bahsedilmesini bazılarının unutulmasını hazmedemiyorum. onlarca faili meçhul cinayet var ülkemde, binlerce insan ırkçılık sonucu öldürüldü, binlercesi vatanını korumak için öldürüldü.
yargıya düşmüş vakalar bunlar. ayrımcılık sonucu insanların öldürüldüğünü düşünen insanlar, bu cinayetlerin kurbanları arasında ayrımcılık yapmasalar keşke. inanın hırant dink cinayeti en kötüsü değil, ilki değil, sonuncusu olmayacak.
19 ocak 2008 de agos gazetesinin önünde yine onun için yürünecektir. orda olunmaya çalışılacaktır.
edit: ilk kez seni sevmiyorum seri eksi veren ırkçı.
ölümünün birinci yılında yine aynı yerde aynı saatte toplanacak binler, kimisi bir gazeteci ölümünü, kimisi masum bir sivilin ölümünü, kimisi komşusunu, kimisi ermeniyi, kimisi ise babasını,kardeşini anmak için buluşacak.
(bkz: tililili)
ölümünün birinci yıldönümünde 'tililili' projesiyle anılacak yazar. 19 sanatçının, yazara ait 19 parçayı seslendirmesiyle oluşan proje, 20 ocak'a kadar istanbul tünel'deki apartman projesi'nde.
kimliğini başkalarının durumlarına göre belirliyorsan düşmanına mecbursun ve hastalıklısın diyen büyük adam.
ayrıca etyen mahçupyan ile avrupa'da bir toplantıdayken 'türklerin elindeki esir' olarak tanımlanınca, etyen bey ile birlikte 'biz türkiye vatandaşıyız' diyebilmeyi beceren, bu yönüyle köken olarak türk olmasına rağmen 'konserime türkler gelmesin' diyen tarkanı, vatanseverlik konusunda geride bırakan ve sonuç olarak insan ve yurttaş olmanın ırk ile alakası olmadığını varlığıyla belirten yazar..
yazardı daha doğrusu. bir kurşunla kahpece öldürülmeden önce.
"milliyetçiler böyledir. kendi milliyetçiliğini ötekine düşmanlığın üzerine temellendiren her milliyetçi için düşman şarttır. düşman olmadı mı krize girer. türkiye'nin etrafında düşman kalmadı, türkiye'nin milliyetçileri krize girdi. düşmansız yaşayamazlar. denktaş'ın "rum" demesindeki, ötekinin "ermeniye bak" demesindeki etken budur. nasıl diasporadaki ermeniye düşman olarak birileri lazımsa, bu da öyle. ötekine düşmanlık olmazsa, kendi varlığı ortadan kalkar çünkü. diasporadaki ermenilerin korkusu da bu: ya türkiye kazara soykırımı kabul ederse? oradaki ermeni bundan böyle kimliğini nasıl yaşatacak? onun için vazgeçin diyorum "türkiye soykırımı kabul etsin" direnmesinden, bunun yerini ermenistan'la doldurun... ben çok iyi bir t.c. vatandaşıyım, ama kendimi bir ermenistanlı gibi de hissediyorum. soydaşlarım var benim orada. onların iyiliği için de politikalar geliştiriyorum. istiyorum ki, türkiye ab'ye girsin, ermenistan'la komşu olsun. kendi kimliğimi ötekine düşmanlık yerine, kendi milletimin mutluluğuyla uğraşarak kuruyorum. bence ancak böyle yaparsak atalarımızın kemikleri sızlamayacaktır. ben düşmanlıkla, nefretle hastalıklı büyürsem kim kazanacak? bunlar çok önemli, ama diaspora bu tarz düşüncelerle yeni tanışıyor. kolay değil kabul etmeleri ama kabul edecekler. ha diasporadaki ermeni milliyetçiler, ha türkiye'deki türk milliyetçileri, al birini vur ötekine. kazara biri ermeni olmuş, öteki türk. (...)"
islam dinine göre, bir gemidekilerin hepsi cani sadece biri masum ise o gemi batırılmaz. ancak ironiktir ki mevzu bahis şahıs da bu masumlardan biridir.
toprak parçası uğruna ölmemiş olmaması onu küçültmediği gibi yüceltmemiştir de. barış yanlısı bir insan olması ve de onu güvercin tedirginliğinde yaşamaya itenlerin olduğunu bilmek arkasından ağıtlar yakılması için yeterli sebeptir.
