An itibari ile yaşadıgım olay.Hiç istifimi bozmadan kızın 5-6 basamak arkasından çıkıyodum.Hadi lan az hızlı çıkayım havam olsun deyip saçma sapan bi strateji geliştirdim(Hay aklima sicayim) lap diye düştüm sonra istifimi hiç bozmadan kalkıp devam ettim ama herşey bitmişti nedensizce sırıtarak kızın yanından geçtim.Bir ders sonra kız bankta oturuyodu bana iyimisin dedi bende hemen yanına gidip dengemi kaybettim felan dedim.Bir kaç dakka konustuktan sonra zil caldi.Kızın bedeni vardı ben kalkarken görüşürüz dedim oda el sallar gibi bi hareket yaptı.Ama yine aptal ben ne sandım (ÇAK YAPIYO SANIP CAKTIM).Artık kesinleşmişti, beni bir iğrenç bi yaratık gibi görüyodu sanki ,yada ben öyle düşünüyorum.Ama sanirim kiz ondan hoslandigimi anladi boyle salakliklar yapinca
hoşlanılan kızı o gün çok mutlu eder.
zira gülmekten kendini alamaz ve böylece unutulmaz o kişi.
(tabi ki iyi bir şey bu, düşünsene dostum kız seni hep hatırlayacak ama düştüğün için * )
sene 2001 falan, gocu abiniz orta okula gidiyor! kesintisiz 8 yıla geçileli çok olmamış, o sebeple hala orta okul demeye alışık dilimiz. neyse baktım bu bütün tatlişliğiyle yüz metre falan ileriden bana bakıyor. dedim yap oğlum gocu şovunu!
buna doğru koşmaya başladım, ama sanarsın hüseyin boltum! öyle koşuyorum...
tam beş metre kala falan bir takıldım! sen havada dön, kızın tam önünde yere sümük gibi yapış! gocu abiniz çok utandı çocuklar! anlayamazsınız, o suyun köpürmesi...
