En mutlu gününüzü berbat, en huzurlu günüzü zehir edecek vahim ve utanç verici durum.
Hoşlanılan kızla zar zor bir buluşma ayarlamıştır. En güzel smokininizi, hello kittyli boxerınızı giyer ve fedora şapkanızı takar malum Kafe'ye hızla gidersiniz. Masaya oturup eğer bu olmazsa diye yürüyeceğiniz kızları keserken o kız gelip arkanızdan dürterek "merhaba" der. Sizin tikiniz yoktur ama huylanmışsınızdır yine de. Şaşırıp "merhaba" der ve sandalyesini çekip oturtursunuz.
Kız sizin şaşkınlığınızı görür ve "şaşırmanı anlayabiliyorum, zira ben de görünenin ardındaki gerçeği Görsem şaşırırdım" der. Siz gözlerinizi çakıl taşı büyüklüğünde açarsınız ve kız "görünenin ardındaki gerçek, yani ding an sich, felsefe" diye ekler. Siz, "Evet, evet biliyorum da kant'ın bu fikrine katılmıyorsunuzdur sanırım, şakaydı; değil mi?" Diye sorarsınız umutla.
Soruya cevap vermesini beklerken güzel bir garson menüyü bırakıp gider. Hoşlanılan kız o arada "elbette tam anlamıyla değil, aslına biraz karışık; ben yeni kantçıyım aslına bakarsan Der ve o anda başınızdan kaynar sular dökülür gibi olur. Kalbiniz sıkışır. içinizden "tanrım, yeni kantçı mı? Ben nasıl sezemedim bunu, gerçi Ben sezgici değilim ama anlayabilirdim" dersiniz. Kız sizin kötü halde olduğunuzu görür ve "hey, ne oldu" diyerek elini omzunuza atar.
Siz hışımla ayağa kalkıp "yeni kantçı mı? Peh, yazık. Heidegger ıslah etsin" deyip, kafenin bulaşık bölümüne gidip bıçağı alıp geri dönerek kızın gözüne saplarsınız. Ardından itfaiyeyi arayıp teslim olursunuz.
