aşırı derecede subjektif ibareler içermesinden mütevellit, ön uyarı veyahut ön yazı da diyebileceğimiz, uyarı mahiyetinde bir yazı yazmaya gerek duymanın da ötesinde, formata aykırı olmamak suretiyle spoiler ile ifade edilmeye çalışılması muhtemel başlıktır.
hafif esintili bir bodrum akşamı, marina mevkiinin iç bölgelerinde, üstünde asimetrik kesildiği her halinden belli olan, dökümlü, bol, fashion marc jacobs t-shirt, altımda ise yırtık pırtık, ara renk boya efektli dolce gabbana pantolonum ve kirli mi kirli sakallımla ben... geceden yat partisine katıldığım için elimi cebime her atışımda ayrı bir kullanılmış prezervatif'e denk geliyorum... otomobilimden yedek kıyafetlerimi almak amacıyla, yat'ın basamaklarından tek tek inerken aman tanrım!! bir de ne göreyim??
bodrumun huşu veren hafif balımsı esintisini de arkasına alarak ahenkle dans eden, simsiyah, belinin üstünde olan, bukle bukle olmuş saçları, tam anlamıyla tanrının angelina jolie'nin dudağını yaratırken esin aldığı dudaklar diye düşündüren dünyanın sekizinci harikası dudakları, yoruma gerek bırakmayan, üst kısmından fıstık yeşili victoria's secret olduğu her halinden belli olan string'i ile bütünlük sağlamış kim kardashian poposu, yüzünü görmeksizin memelere bakıldığı taktirde de kesin kate uptondur bu dedirtecek düzeyde dik ve ihtilal içerisinde olan memeleriyle, henüz yirmili yaşlarda olabilitesi yüksek dünyalar güzeli bir melaike.
aman tanrım diyorum... bu gerçekten kadınsa, bize gösterdiğin tahta kuruları için bile ateist olabilirim... derken esmer melaike ufak adımlarla yanıma doğru yaklaşıyor, bu duruma inanamayan ben hızlı hareketlerle gözlerimi ovuşturuyor, bir rüyada olup olmadığımı anlamaya çalışmak amacıyla g.tüme parmak atıyorum... merdivenlerin en alt basamağında burun buruna geliyorum afet-i devranla. hafif bir hamleyle sağ elimden tutup süzülgen adımlarla en yakın tenha ara sokağa doğru ümit içinde akıyoruz. ben ise içimden ''iyi burdan sex çıkar bize '' düşüncesinden kendimi alıkoyamıyorum.
ardından sokağın tam ortasında, tüm bodrumda bulunan binalar gibi bembeyaz, üç katlı şirin bir apartmanın, giriş merdivenlerinin en üstünde yer alan korunaklı merdivenlere, hiç yabancılık çekmeksizin oturuyoruz. belli ki esmer bomba ateşli, olabilecek maksimum yavaşlık ve minimum seksilikle, hiç zaman kaybetmeksizin, çilek kıvamında olan dudaklarıyla tarafıma yaptığı hamleyi karşılıksız bırakmamak adına aynı hız ve tempoyla dudaklarımı melaike'ye yaklaştırmaya başlıyorum. tam dudaklarımız birbirine değip birbirimizi cennetlerimize kavuşturmaya cm nin yüzde biri kadar bir mesafe kalmışken, aman allahım!! iğrenç bir sesle irkildik ikimiz de... bu ses kendisine top atılmamasından ve top sahibi olmasından mütevellit, sokakta futbol oynayan ve pas alamadığı anlaşılan ilkokul imam hatip ikinci sınıfa gidiyor olması muhtemel, genç bir çocuktan gelmişti ve çocuk bize yaklaşık 85 cm mesafedeydi. melaike, misyonunu yerine getirememiş olmasından mütevellit, tam bir sinir küpü edasıyla genç adamlara doğru döndü ve ince mi ince ses tonuyla:
''akideşlerini de söyle, gedin öte yanda oynan.'' cümlesini kurdu, hatta kurmadı bildiğin sıçtı arkadaş.. nasıl bir diksiyon, nasıl bir şive, nasıl bir ses tonu'dur bu??
ordan marina'ya, yat'ıma atladığım gibi ankara'ya geldim. yatla ankara'ya nasıl geldin diye sormayın. bu da böyle bir anımdır. net.
