ayaklarını kalorifere dayamış, elindeki kitabını okumaya hazırlanan, anne kokan hoşlanılan kız bir süre dışarıda yağan yağmura bakar.
penceredeki iki ayrı yağmur damlası üzerine kafasında fırtınalar estirir: kim bilir ne hikayeleri vardır, diye.
işte o tam da böyle bir dinginligin içinde yüzmekte iken arkadan yaklaşıp onun boynunun kokusunu içine çekerek öpmek lazım. o anı heba etmemek için, devam etmek lazım. ileri, ve daha ileri.
