size çok yakındır ancak bir o kadar da uzaktır. eğer gerçekten hoşlanıyorsanız veya aşıksanız ona karşı çok çekingen olursunuz. konuşmaya başlamadan önce kafanızda konuları tasarlar, düşünürsünüz. ancak onu elde ettikten sonra konuşacak konunuz bile olmayabilir veya tam tersi...
vizelere çalışmamak için düşündüğüm. ya da öyle mi ki ya. bilmiyorum. ya beni beğenmezse. ya tanışmayı bile istemezse. ya teşekkürler deyip geri çevirirse. aslında bu mühendislik okumaktan kaynaklanıyor bu düşünceler. eskiden olsa, "reddederse reddetsin" derdim. ama şimdi reddederse yeni adayı nereden bulucam ben amk.
iibf'li olsaydım, şu ana dek en az iki kişiyi kendime aşık etmiş, kendi istedğim biri ile de çıkmıştım. çıkıyordum.
sizi (bkz: friendzone) a çoktan almışsa geçmiş olsun işkence gibi gelir bütün günler.. hele bi de tokatladıysanız onu hiç şansınız kalmadığını anlayıp böyle sözlüğe yazmaya başlarsınız benim gibi.
hayat ne garip. sakarya'da çok merkezi bir yerde oturuyorum. öğrenci merkezi. okuldan döndüm, bir bakkala girdim evimin yakınında olan. arkamdan bir kız girdi. parlayan yıldız gibi. her yer karanlık ama o parlıyor. hayat niye böyle ulan. ben bu kızı niye çok beğendim, hem de daha ilk görüşte. neden duygularımı kontrol edemiyorum. sadece dışını bildiğim kızdan niye hoşlanıyorum. nasıl hoşlanıyorum. niye böyle yaratılmışım. kız bir ekmek aldı ve gitti. hayalimdeki kız oydu. ama niye o? içini bile bilmiyorum. bence insanlar iyi yaratılmamış.
genelde sevgilisi olma ihtimali yüksektir. bu durumda ayrılmasını bekleyemeye başlayabilirsiniz. ancak hoşlanıldığını fark ederse size karşı götü çok pis kalkabilir, ardından sevgilisinden ayrılsa da sizinle olmayabilir. bu yüzden, hem temkinli, hemde dikkatli ve planlı olmakta fayda var.
üniversitede aşırı hoşlandığım bir kız vardı. geçenlerde aynı otobüse bindik. bu mümkün değildir dostlarım. istanbul'da oturduğunu biliyordum ama avrupa yakası diye tahmin ediyordum, değilmiş. içimden "git konuş bir daha bu fırsatı nah bulursun" diyorum ama yapmayacağım da aşikar. kendimi biliyorum zira. neyse aynı durakta indik . bu da imkansızdır dostlarım. ama oldu işte. resmen her şey istediğim gibi. aynı spor salonundaymışız ulan. içeri girdim. yakın olma çabaları filan. ne yapıyorsun, ne ediyorsun derken. aynı üniversitedeymiş. * sonra seni gözüm ısırıyor diyor gülüyorum. sevinçten bu. komik değil biliyorum. * adını soyadını bildiğim kızdan tekrar ad soyad istiyorum. sonra facebook'tan ekliyorum... hayat işte. ve yine yengeç çıkıyor.
