yeri geldi yine aktarayım:
Attilâ ilhan ( 1925 - 2005 )
ŞAHANE SERSERi
Yolumdan çekil yavrum,
bağlasalar duramam,
demir âsâa, demir çarık dedim,
neyleyim!
Yolculuk dedim,
ağaçlara tünedi yine akşam kargalarla bir,
rüzgar kendini yerden yere vuruyor,
kırık dökük yıldızlar belirdi uzaktan,
telsiz mevceleri ardım sıra koşturuyor.
Anamdan yolcu doğmuşum,
yedi dağın yolları kalbimden geçer,
salkım salkım mısralar gelir içimden,
dudaklarımda yağmur damlaları,
alır beni yollar beni alır gider
Anamdam yolcu doğmuşum,
nehirlerle birlikte denizlere kavuştum,
akşam dedim,
şu koca dünya dedim,
ağlasam dedim.
Yola bir düşüldü mü, ömür boyunca gidilir
ekmeğin ve şarabın peşinden,
turnaların peşinden,
büyük şehirler, büyük aşklar
çığlık çığlığa terkedilir.
Ben,
çocuklar gibi sevdim, devler gibi ıstırab çektim,
damarlarımda dünyanın bütün rüzgârları,
harblere, açlıklara, yalnızlığıma rağmen..
Anamdam yolcu doğmuşum
neyleyim,
gurbet dedim,
vatan dedim,
hürriyet dedim.
