-güzelim?
+hı bana mı dedin?
-evet sana dedim başka kim var ki?
+doğru kimse yok dimi hihihihi
(o sırada garson gelir)
-güzelim ben bi nescafe bir de kek istiyorum..
g: tabi efendim
+:???
- güzelimmm
- teşekkür ederim.
- ?
- bana demedin mi?
- evet sana dedim güzel değil miyim?
- anlamadım.
- ay kızzz sen de hiç anlamıyosun.
- hoşlandığımıza bak. *
elinde bir ayna ile bunu dediğinde işlerin çeşitli hallere bürünebileceği andır. elinde ayna olan erkek, aynada kendini hayranlıkla izlerken şu diyalog meydana gelir:
-güzelim
+ney?
-diyorum ki güzelim.
+sen mi? sen erkeksin be. yakışıklı olursun.
-ay güzelim diyorum sana kız.
+ay mi? kız mı? ay ne diyorsun ahmet ya?!!!!!
-nasıl yane? ne oldu ki?
+yok bir şey. ben kalkayım artık.
-peki şeker..byes!
laf arasında dese bile bir anda insanı tüm cümlelerden soyutlayıp "güzelim" kelimesine yoğunlaştırdığı andır.
hoşlanılan kişi:e güzelim sen de çok leylasın bu aralar,ne bu dalgınlık.
kızın iç sesi:güzelim mi,güzelim...oha güzelim dedi lan,gerçekten güzel miyim?
kız:kusura bakma kafam çok dolu bu aralar.
