eskiden fi tarihinde o zaman çocuktum, mahallenin güzel kızını evine kadar izlemek diye bi şeyler vardı. cama çıkar mı diye bakardım, ışığı yanıyor mu kaç kardeş bunlar, abisi var mı? ne biliyim bunun gibi şeyler düşünürdüm...
hatırladığnızda büyümüş olduğunuzu anlarsınız.ergenlik döneminde hemen hemen herkesin yaptığı yapması gereken o güzel takip.onun yürüdüğü yollar, geçtiği sokaklar, elinin dokonduğu şeyler, ve onun evi.ne kadar "görkemli" görünür o ev o an sizin gözünüzde.tıpkı masallardan çıkmış gibi.takip esnasında sizi fark etmesini de istemezsiniz onun, saklanırsız arada.güzel günlerdi vesselam.bir daha geri gelmeyecek olana duyulan özlemdir ayrıca.
