artık olmayan şey. nerde osmanlı hoşgörüsü? Osmanlıda rumlar türklerle kardeşçe yaşar, şairler padişahları yerden yere vuran şiirler yazarmış. şimdi ise ancak birbirimizi yiyoruz.
güzel bir kelime gibi görünmekle birlikte, alt anlamı kibir barındıran kelime. olgunlukla birlikte karşındakinden üstün olma duygusu taşır. kusurunu görürsün, ondan iyi ve olgunsundur, hoş görürsün. eski ve kelimelerin hakkını vererek konuşanlar bunu yaşca denklerine ve büyüklerine karşı kullanmazlar. aslında genel olarak kullanmaktan imtina ederler.
ışın karaca'nın içinde aşk var adlı albümünün güzel şarkılarından biridir(daha önce de sezen aksu söylemişti...)
sözler aysel gürel'e müzikse onno tunç'a aittir
hoşgörü
kalbim sanki kavgalar aşklarla yoruldu
bir öfke bir isyan
bir hırstır gidiyordu
yabancıydım kendime
sevgi bedenimde
yalnızlığı örüyordu
bir hasret acısında
bir an kendimi gördüm
bakışım bencil gibi oysa insancıl özüm
bir umut çiçek açtı
sanki gözlerimde
yarınlara dostça güldüm
artık bir başka duygular
bir başka dünya
insanlar gerçek yolunda
hoşgörüyle mutluluk var yanımda
duygular yüreğimde
yıllarca boğuştu
artık o deli nehir
denizlerde duruldu
geçip gitti fırtınam
rüzgar meltem oldu yağmur oldu,güneş oldu....
