--spoiler--
Benim için gelmiş geçmiş en guzel dizilerden biridir. Ancak, finalinde resmen sıçmıştır kimse kusura bakmasın. The mother olayından başlayayım. Onca sene anneyi anlat, yıllarca finali bekle, o kadar olay yaşansın sonra the mother orospu robin şerbatski olsun. Ulan the mother nasıl kanka ile yatabilir? Böyle biri nasıl the one olur?
2. Olarak barneye çizilen senaryo. Dizinin belki de en sevilen karakteri, izleme sebebi. Adama fahişenin birinden bir bebek kalıyor sadece. Barneyi o bebekle oyle görmek beni de mutlu etti evet ama bir aile kurduraydınız bari adama. Olacak iş değil.
--spoiler--
Bana göre gelmiş geçmiş en iyi dizi ve dizinin finali de baya baya iyi olmuş. Doğrusunu söylemek gerekirse ilk ve tek ağladığım bir dizidir. O kadar mı güzel bağlanır sonu bir dizinin.
Duygulanıyorum bu cnbce artık finali vermese hatta diziyide vermese unatsak falan olmaz mı hele o en son ted aşağıdan basıyo zile sonra robin gülüyor falan sonra oyuncuların isimleri geçiyor orada oturduğum yerimden kalkamıyorum çat diye bitiyor.
Bir friends değildir daha iyisidir. Diyalog kalitesi, geçişleri, hem düşündürüp hem güldürmesi ile alanında bir numaradır. Finali üzmüştür o ayrı tabii.
devrinin en iyi sitcom dizilerinden biriydi. ana hikayesi ted mosby nin anneyle tanışma hikayesi olsa da, robin, marshall, barney, lilly nin de hikayeleri anlatılır. 31 mart 2014 de final yapmışdır.
hani eski bir şarkı çalar ve mazide zaman yolculuğuna çıkarsınız, eski sevgilinizi falan hatırlarsınız. ne zaman konusu açılsa veya başlığını görsem o hislere kapılıyorum. ted mosby is an architect.
(bkz: çok özledik be abi)
Bir türlü izleyemediğim dizi. ilk üç bölümünü izledim ve aşırı derecede sıkıldım. Ama şöyle böyle değil. Komedi dizisi ama zerre gülemedim ve bıraktım. Belki ben götümle izliyorumdur.
'hayatta hata oldugunu gercekten bildigini sandigin ama aslinda hata olup olmadigini gercekten bilmedigin belli seyler vardir. cunku bunun hata oldugunu bilebilmen icin o hatayi yapman ve "hataymis gercekten" diyebilmen gerekir. asil hata o hatayi yapmamak olur, cunku hayatin boyunca bunun gercekten bir hata olup olmadigini bilemezsin.'
marshall'ın babasının cenazesinde kendisine bıraktığı sesli mesajı, son sözlerini dinleyip dinlememe arasında gidip gelmeleriyle geçen bu bölüm bana kalırsa dizinin açık ara en duygusal, en anlamlı bölümü. komedi de dozajında, kurgusu da çok iyi. ama beni çeken yanı tabi ki gözleri dolduran bir bölüm olması. öyle ya yine izledim yine gözlerim doldu. şimdi uyuyacağım olur da buraya bir daha entry giremezsem bunlar da size son sözlerim olsun*:
çok şükür çok boktan bir hayat yaşadım.
kötü denilen -ve bence de kötü olan- bir finalle psikolojik bunalımlara, ruhani boşluklara sebep olmuştur. absürdlüğüyle bizden biri olmayı başarmış ve halen esprileri yapılan dizidir. 9 sezonu 2 ayda izleyip, kk tribiyle, noldu be, şimdi nolucak, dedirten dizidir.
velhasıl kelam, filmlere yorum yapmayı sevmeyen birine entry girdirmiştir. bu yönüyle bile izlenesidir.
yeni başlayacaklara önerim; house, game of thrones gibi bir diziyle paralel izlemeleridir. dikkatin başka yöne çekilmediği izlenmelerde yukarıda bahsettiğim duygusal çöküntüler görülmektedir.
