8 sezonunun bir bolumunu bile kacirmadan bitirdigim mukemmel otesi dizi....dizi bitti ama ilk defa bir diziden bir seyler alarak bitirdim... bu anlamda detay house izliyicileri ne demek istedigimi anlalar... zira house m.d. bir dizi degildi... bir felsefeydi.... ---- if you talk to god you are religious, if god talks to you you are psychotic --- everybody lies ---- seni cok ozleyecegiz house m.d.
bağımlılık yapan ve bitmesinden nefret ettiren dizidir. ailenden biriymiş gibi seviyorsun house'u. hep böyle bir doktorla karşılaşma isteği oluşturuyor içinde ve doktorların aslında böyle olmaları gerektiğini düşünüyorsun. bence mantıklı bir düşüncedir de. adam inat edip tanrı'yla bile yarışıyor. bastonunu öperim ben o adamın.
"gregory house" karakteri ile tahminimce yeryüzünde yüzlerce belki de binlerce insanın olduğu gibi benim de hayata bakış açımı sorgulatmayı başarmış, olaylar, olgular, tanımlar, dogmalar ve diğer insanlar hakkındaki görüşlerimi ve onlara karşı almış olduğum pozisyonları yeniden değerlendirmeme fırsat sağlamış hayatımın yapımı.
ben bu dizinin sekiz sezon-yaklaşık 180 bölümden oluşan tamamını 10 ayda izledim. ve şimdi geriye dönüp eski ile yeni kişiliğimi karşılaştırdığımda, altı üstü bir tv dizisinin bir insanı bu kadar değiştirebildiğini şaşkınlıkla gözlemliyorum. house gibi olmaya çalışmıyorum, olmak da istemem. öte yandan da böylesi bir samimiyeti ve dürüstlüğü de kim istemez diye düşünmüyor değilim. mesela ne diyordu adamımız; "i'm fine, i'm just not happy (iyiyim, sadece mutlu değilim)". böylesi bir kabullenmeye benim de ihtiyacım vardı tam bunu izlediğim dönem. ya da; "if you talk to god you're religious, if god talks to you you're psychotic (tanrıyla konuşursan dindarsındır, ama tanrı seninle konuşursa ruh hastasısın)". her biri düşünmeye, tartışmaya yönelik muhteşem diyaloglar, gerçek hayatta olamayacak hazır cevaplar.
net cümleyi hatırlamıyorum ama "başı dik ölünmez, başı dik yaşanır" dediği an ben kendimi house'a emanet ettim.
belki house m.d. bitti, belki gregory house karakteri kurgu idi ama neyse ki onun fikirleri gerçek, orada, onun gibi düşünen, onu yaratan, ona hayat veren insanlar güzel bir acı gibi gerçek. çünkü hepimizin dev gibi yıkılmaz kayaların arkasına saklanıp belki de yalana dayalı hayat geçirmekten ziyade düşünmeye, sorgulamaya, değişmeye ihtiyacı var.
finalde ağzı açık açık izlenerek biten bir dizi oldu
--spoiler--
sonunda house öldü mü kaldı mı? yoksa wilson ile gerçekten carpe diem felsefesine mi döndü bilinemez ancak gerçekten güzel bir finaldi. keşke bir sezon daha olsa denilen nadir dizilerdendi. her ne kadar lupus ve Sarcoidosis buna benzer hastalıklardan konuştukları zerre kadar anlamayan insanlar olsak da ( en azından tıpçı olmayan izleyici kitlesi olarak) yine de izlemekten keyif duyulacak dizilerdendi.
--spoiler-
şu sıra 5. sezonunu izlediğim dizi. bir yandan finalini deli gibi merak ettiğim için bir an önce bitirmek istiyorum bir yandan da bitmesini hiç istemiyorum.
hayatla ilgili kimsenin size söylemeyeceği ama bilinmesi hayati olan nasihatleri barındıran ve gregory house sözlerinden derlenmiş olan posterin linki efem:
finalinde dr house'ın ölerek herkesi yasa boğduğu güzel dizi. illa finalde birilerini öldürecek arkadaş bu amerikalılar. daha önce prison break te michael öldüydü lostta jack. ayıp la. bi kere de yaşasın bu adamlar. game of thornes da ned starka girmiyorum bile. evet.
--spoiler--
4. sezon finalinde gözlerim doldu lan. çok sağlamdı yemin ediyorum ya. o nasıl bir ölmektir? o nasıl bir sevgiliyi ölüme gönderebilmektir? wilson'a sempatim ölü ozanlar derneği'nden var zaten ama, bu kadarı yapılmaz lan adama!
--spoiler--
house md'nin güzel bir sonla bitmemesi gerektiğini söylüyordu birçok kişi. öyle de oldu. ne olursa olsun wilson ölüyor ve muhtemelen arkasından house da ölecek. eric'in de işi hiç kolay değil, çünkü house'un şartlı tahliyesine olursa olsun sakat bitti ve sorumlu tutulacak bundan.
klasik izleyici kesim için dizi mutlu bir sonla bitti. wilson-house dostluğu hiçbir zaman son sezondaki gibi aktarılmasa da oldukça yüce bir dostluktu ve bunu gösterebilmek gerekiyordu. ben motorla gezmeleri yerine bir dağ yamacında biralarını için güneşin batışını izlemelerini tercih ederdim mesela ama bu da fena olmadı. cenaze töreninde arkasından söylenenler de house'dan kimsenin nefret etmediğinin kanıtı oldu. chase karakterinin sekiz sezon sonra ödüllendirilişi, cameron ve taub'un çocukları, eric'in de olanlardan haberinin olması ile gerçekten mutlu bir son oldu.
gelecek sonbaharda bir boşluk yaşayacağım kesin. lost'un finalinden sonraki sezon alışmak da birkaç ay almıştı. şimdi de öyle olacak. himym ve tbbt bittikten sonra dizi izlemeyi bırakmak en iyisi. iyi etkilemiyor diziler beni.
çok kötü ters köşede bırakıp final yapmış dizidir.
--spoiler--
böyle arkadaşlar insanı hayatta tutar annecim. kimileri gregory öldü, motorla çıkılan yolculuk Wilson'ın hayalidir diyor, neden olmasın...
--spoiler--
bir dizi, nasıl sadece bir dizi olmaktan öteye geçebilirin tescilli kanıtıdır bu dizi. 3 günde ilk sezonu bitirmiş biri olarak (ki ilerledikçe daha neler neler olacak gibi spoilerımsı şeyler duydum) vücuduma ve içimde olanlara artık daha önem veriyorum. ayrıca böyle bir seriye nasıl bu kadar geç kaldım diye sövüyorum kendime.
sözün özü sayın yazar, gözü kapalı güvenip izlemeye başla. ilk bölüm bitince elin direk ikinciye gitmiyorsa bende bir şey bilmiyorum.
sanatın ya da sanatçının iki işlevi vardır, birincisi; kişinin sıkça yaşadığı duyguları, aşina olduğu her türlü durumu ve olguyu yeni bir işleyişle tekrar kişiye sunmak.
ikincisi ise: insanın içinde var olan ancak hiç benliğinden çıkarıp da karşı karşıya kalmadığı, yani esasen yabancı kaldığı duyguları kişiye hissettirebilmek.
ikinci işlevi insanı bambaşka bir renkle karşılaştırmaya benzer. bilmediği bir baharatı tattırmak ya da uygun ısıda ve yoğunluktaki çayı suyun üstüne çıkarıp göstermek gibidir. özündeki mükkemmeli açık etmek gibidir.
house md nin yaptığı şeyin, farz ı misal bi desperate housewives dan, bi er dan farkı odur. ikinci işleve sahip olmasıdır.
bu kadar sade görünüp de, bu kadar derin manalar taşıyan; bu kadar sessizken bu kadar çok haykıran başka bir dizi daha görmedim ben.
House isminin Sherlock Holmes ten geldiğini senaristleri söylemiştir. Ayrıca en yakın arkadaşının ismininde Watson ı çağrıştıran Wilson olması ile, senaristlerin Holmes hayranlığını ve House unda doktorların Holmes ü olduğunun anlatıldığı dizidir. Keşke bitmeseydi...
ağlatmadan bitti... güzel bitti, kıvamında.
8sezonun oyuncularını görmek de güzeldi tekrar, cuddy dışında.
kimseye, kendine bile vermediği kıymeti wilson'a verdiğini görmek, giderayak looser olmadığının ispatıydı. saolsundur, en'ler listesinin başındadır. yeni dizilere örnek olsundur.
bu diziyi doktorlar dışında izleyenlerde sıkı sabır var bence. geneli tıbbi terimler, hastalıklar, işinize hiç yaramiicak kimyasallar filan, vaktiniz bol, aradaki yüzde 30luk tıp dışı muhabbetler için yazık ediosunuz zamanınıza; dediğim dizi. tıpçı olarak izliyorum ben ama mesela bir teknisyeni anlatsaydı dizi, o kadar sıkı makinesel terimler arasında hemen değiştiriverirdim ben kanalı. hepiniz küçükken doktor mu olmak istediniz yoksa lan?
sanırım şimdiye kadar en fazla bağlandığım dizi. nedenini bilmiyorum ama kendimi sanki dizinin içindeymiş gibi hissediyordum. bitmesi hiç iyi olmadı artık arada sırada nostalji günleri düzenleyerek random bölümler izlerim. özleyecem seni house reyiz.
