Türkçesi,
penceremin yanında, köşede
yapayalniz bir fotoğraf asılı..
bir sebebi yok
asla farketmeyişimin
beni alıkoyabilecek bir anıyı..
bir yara var her daim kanayan
ve her zaman yürüdüğüm bir yol.
ve biliyorum, buraya asla geri dönmeyeceksin
birbiri ardına günler geçirdim hiç konuşmadan
sessizlikte bir rahatlık var..
böylece alıştım tüm hırsımı kaybetmeye
ve kalanları bir arada tutma mücadelesine..
bir defa parçalanınca, geriye kalan sadece duman
gözlerimi köreltircesine yakıp
gerçekte ne olduğunu gizleyerek
karanlığı zorla içime katan..
insanı yanlızlığıyla ve geçmişteki yaşadıklarıyla yüzleştiren opeth eseri. o nasıl arpejdir yav arkadaş, öyle hüzünlüdür ki uzun süre etkisinden kurtulamazsınız. mikael akerfeldt'ın eşsiz yorumuna değinmiyorum bile.
opeth efsanelerinden. insanı düşünceye, duyguya iten bir şaheserdir. gecenin bir vakti, sigaranızı yakıp bu şarkıyı dinlerseniz duman eder sizi, sözlerinin anlamı da bir o kadar etkileyicidir.
sakat bir ''opeth'' şarkısı. yanlış anlaşılmasın sakat derken sizin tarafınızdan inmeye sebep olabilicek kapasitededir ondan. yoksa opeth yapmış yani, ne haddime!
neyse. ne diyordum. evet opeth yapmış gene diyor insan içinden. bir yandan da içinde sabırla tutabiliyor gözyaşlarını. ta ki "and ı know you'll never return to this place" sözünü duyana kadar.
