TÜRKÇENiN ne eşi benzeri bulunmaz sıfatlarındandır "hödük" sözcüğü. Tınısıyla, yankısıyla, ses çağrışımlarıyla. "Kütük" gibi. Hem kabalığı, nezaketsizliği, görgüsüzlüğü anlatır, hem de taş kafalılığı, anlayış kıtlığını, densizliği.
Bazen şıp diye oturur anlatmak istediğiniz kişinin kalıbına; bazen de yumuşak, ince görüntülerle örtülmek istenen bir "münasebetsiz"liği aklınıza getirir.
yani simdi bir insan baska bir insanı aradığında ortada hicbirsey yokken hödükce bir karsılık alması, insanın canını sıkar. hödükce davranılan insan da bir dahaki konusmasında karsısındakinin ne kadar hödük olduğunu söyler. bunun karsılığında da mağdur olan taraf hödük olur. bu durumda hödük olan taraf aranılan taraftır.aranılan taraf hödüktür.hödük olmayan birini hödüklük yapmakla suçlar. bu gibi durumlarda hödük kişisine yakıştırılacak tek isim hödüktür. hödük kelimesi bunun için tasarlanmıstır. hödük kisiye ne kadar hödük olduğunu hatırlatmak ve ona hödükten baska bir kelime bulamadığını söylemek içindir.
genelde koylu ya da andavalli anlamini veren, yani kotu anlamda koylu anlamini veren kelimedir efendim.
yahu koylu nun hic kotusu mu olurmus diyeceksiniz. iste eger dil bilgisi bilgim beni yamultmuyorsa ingilizce deki hick in kelime anlamini veren hoduk kelimemiz birebir, koylu anlamina gelmis olup, burada koylu den maksat, hicbir sey gormemis, kapali bir ortamda kalmis, onune ot versen yiyecek tarzda insan olarak nitelendirilmistir, ama tabii ki guzel turkce mizdeki bu karsilik koylu vatandaslarimiz icin yanlis bir secim olmustur, orasi da ayri bir mevzudur tartisilmalidir...
