dejenere olması belki de namümkün olan hitap şekillerinden bir tanesidir. hoş "hojam" şeklinde dejenerasyona uğradığına şahit olmaktayız ancak; insanın "hocam" dediği kişiyi sadece derslerine giren, "resmi" ve "müfredata göre" kendisine bir şeyler öğreten kişi olarak görmesi hiç samimi değil. hele hele sadece menfi ilişkiler doğrultusunda sadece kendi okulundaki öğretmenleri "hocam" olarak görenler, yazık hallerine ki öğrenecekleri şey ne kadar da sınırlı...
geçen sene bir arkadaşımın hatrı için üye oldum. sonra bir daha bakmadım. az evel aklıma geldi ulan dedim ne ayak bunlar. baktım 4000 küsürüncü yedeğim. güldüm ulan dedim ya bir de bekliyor olsaydım. herneyse sizin anlayacağınızsikimsonik bir yer.
bugün fark ettim ki hakkatten eski tadı yok... eskiden muhabbet vardı, seviyeli bir tartışma vardı. şimdi varsa yoksa karı-kız peşinde ki avcılarla, av olmaya gönüllü uzun saçlılar.
sözlükteki herkesin birbirine hitap şekli.
değilse de ben öyle sanıyorum. en pasaklı sözlük yazarları listesini zorlayan bir yazar olarak gelen özel mesajlarda sürekli hocam diye hitap ediliyor hacılar. niye öyle lan?!
duymak için seneye kpss'ye girip 90 civarı puan almam ya da dersane dersane iş dilenmem gereken kelime. "55 bin öğretmen atadık" " 1 milyon öğretmen atıyacağız" dense de niyeyse hep sınıf, okul öncesi ve pdr atıyolar. çok mutsuzum be sözlük.
çok gereksiz bir şekilde fazlaca kullanılan hitap. Azaltmalıyız. Onun yerine "Sayın ..." diye daha mesafeyi koruyan hitaplar kullanmalıyız. Çünkü bugün gereksiz yere "hocam" dediklerinize iki gün sonra sövme ihtimaliniz yüksek oluyor. Benden söylemesi.
Sanıyorum ki dilimizde yaygınlaşmasının sebebi televizyonda konuşan kimi spor yorumcularıdır. "Hocam aşağı"... "hocam yukarı"... Diye diye bir millete bellettiler kelimeyi.
