iş, arkadaş ortamında akademik bir ortam-kişi-konu (çalışma veya özel ilişkilerde) meslek-iş yeterliliği açısından yapılan hitap.
eğer bir iş meslek ilişkisi kapsamında değil de arkadaş ortamında aynı derece seviyede insanlar arasında ve hiç tanımadığı kişilere karşı avamda böyle hitap tam bir denyoluktur.
Pedagojik formasyon aldığım sınıfta hani herkes öğretmen adayı olduğu için ve herkes 30+ yaşlardayken ben daha 22 olduğum için ( bazı mesafeleri korumak lazım) hocam hitabını kullanıyorduk genelde. Oradan da alışkanlık kaldı.
Bu şekilde konuşan kişi eğer bir hanımsa, diğer hanım arkadaşlarının: "Hocam deme lazım olur, bakarsın kocan olur." şeklindeki esprilerine maruz kalır.
Bizim okula yakın bi okul vardı. Fotokopisi ucuz, matbaa işlerini iyi yapıyorlar diye hep oraya gidiyorduk. Hocam kaç sayfa, hocam şöyle hocam böyle diye konuşuluyordu.
Bence güzel. Hoca bi şeyler öğrendiğin kişidir. Benden ne öğreniyor elin matbaacısı bilmiyorum ama ince bi davranış.
68 kuşaklarından sinan cemgil'in başlattığı bir akımdır.sınıf farkı ve üstünlük içermeyen bir hitap biçimidir. Hocam dendiğinde, böyle hitap edilen kişiye, Sen benden iyi bilirsin gibi bir anlam çağrıştırarak, bir üstünlük tanımış olursun.
yalnız Sinan’ın hocam dedikleri hocalar değildi. Odacıya da, arkadaşına da, otobüs biletçisine de hocam derdi o. Sanırım bununla yapmak istediği şey anlaşıldığı ve benimsendiği için hocamcılık yaygınlaştı. Bugün de devam ediyor.
Aslında samimiyetsiz olan kişi. Hocam lafı biraz garip. ismi ile hitap etmek lazım. Yada hanım efendi veya beyfendi demek gerek. Sonra sen ben denebilir. Hocam biraz garip. Evet.
