Yukarı Karabağ bölgesinde terör estiren silahlı Ermeni grupları, Rus ordusunun 366'ıncı birliğinin de desteğiyle bu bölgedeki Hocalı kentini 25 Şubat 1992 akşamı kuşatma altına aldı.
Savunmasız kente kolayca giren silahlı gruplar, birkaç saat içinde aralarında kadın ve çocukların da olduğu 613 kişiyi öldürdü. Daha sonra yapılan araştırmalar sırasında, öldürülenlerin bir bölümüne işkence yapıldığı da belirlendi.
Kentte birkaç gün süren katliam, talan, tecavüz gibi olaylardan sonra 487 kişi bölgeden yaralı olarak kurtulabilirken, 1275 kişi esir alındı. Bunlardan 150'sinin akıbeti halen bilinmiyor.
Konuya ilişkin açılan soruşturmalarda olaylarda sorumluluğu olan Ermeni ve Rus subaylarının isimleri belirlendi. Rusya, Ermenistan ve Ermeni işgali altındaki Yukarı Karabağ'da ikamet ettikleri ifade edilen bu kişiler hakkında uluslararası düzeyde herhangi bir yasal süreç halen başlatılamadı.
marjinal takılıp ortam yapmak için "ben muhalifim heyo" tribine giren, velakin malum konular açılınca ad hominem manyağına dönen bir takım salyası akmışın gözüne gözüne sokulması gereken, ermenistan aleyhinde o çok sevip saydıkları avrupa insan hakları mahkemesin'de hakkında hala görülmemiş(!)* bir dava bulunan hayvanlık.
edit: pardon insanlık diyim, malum ermeniymiş bazıları ya... alt tarafı bir kaç "hayvan" ölmüş, noolcak dimi! yeniden ürer oradakiler olur biter, hem özgür ve hümanist ermenistanın şanlı ordusuna laf etmek benim gibi bi "hayvana" mı kalmış! ****
fotoğraf hocalı'daki son düğünün fotoğrafıdır.
gelinin adı galina, damadın adını bilmiyoruz. fotoğraf sağda elinde tabak olan yüzü arkaya dönük kadına ait.
o kadının adı ise çiçek...
çiçek hanım 26 şubat 1992 gecesi katledildi. cesedi 1 hafta sonra bulundu.
gelinin solundaki atkılı erkek, galina'nın abisi.
o ve iki kardeşi o gece ermeniler tarafından esir edildiler, bir sonraki gün vahşi bir şekilde katledilmiş halde bulundular.
gelinin yanındaki damat, katliam gecesi şehit düştü, taze gelin galina ise önce tecavüze uğradı, sonra katledildi.
damadın yanındaki damadın babası, o da soykırım gecesi katledilenler arasında.
fotoğraftaki insanların neredeyse hepsi o gece hocalı'da katledildi.
bu fotoğraf hocalı'daki son düğünün fotoğrafıdır.
o insanlar o gün son kez düğün yaptılar, son kez güldüler, eğlendiler.
bir daha senelerce yapamadılar. yok oldular, yok edildiler.
tam 28 yıl önce bugün, 1992'de 25 şubat'ı 26 şubat'a bağlayan gece,
106'sı kadın, 83'ü çocuk olmak üzere 613 kardeşimiz, 613 soydaşımız katledildi bugün.
487'si ağır yaralı bırakıldı.
1275 kardeşimiz rehin alındı. rehin/esir alınan kandaşlarımız işkence gördüler, tecavüze uğradılar, onların da pek çoğu şehit oldular...
kimse o günleri, o geceyi unuttuk sanmasın.
kinimiz diridir, acımız hala tazedir...
türk'ün dökülen her damla kanının elbet intikamı alınacaktır...
not: bu arada 2020 yılındayız ve hocalı soykırım yasa tasarısı hala meclisimizde kabul edilmedi...
ne hikmetse hepimiz hrant dink ız diyenlerin 2009 yılında ve evvelki yıllarda hatırlamadığı hatırlamak istemediği katliamdır. en az 300 azeri ölmüştür ancak 1 ermeni'nin öldürülmesi kadar gündem olamamıştır. yazık lan çok yazık.
buradan sakın hrant ölmüş oh iyi olmuş zihniyetinde olduğum düşünülmesin, demek istediğim bazı olaylar karşısında koyun gibi istenilen tepkileri vermemiz, çizilmiş sınırlar dahilinde hareket etmemiz. senaryoyu yazanlar ermeni kardeşlerimizin! yaptığı kahpeliği ön plana çıkarmak istemediyse çıkarmayacağız, ancak bir kişinin ölümü üzerinden ortalığın .mına koyacağız demişlerse boynumuz kıldan incedir *. hrant için bir sürü ermeni'nin yanında türk sokaklara döküldü, adalet istedi ağladı, haykırdı. hocalı katliamında neden aynı hümanizmi göremedik? neden kartel medyası hrand dink'in öldürüldüğü günü sürmanşetten verip hocalı'yı iç sayfadan veriyor?
bugün günlerden hocalı...
tam 26 yıl önce bugün, 1992'de 25 şubat'ı 26 şubat'a bağlayan gece,
106'sı kadın, 83'ü çocuk olmak üzere 613 kardeşimiz, 613 soydaşımız katledildi bugün.
487'si ağır yaralı bırakıldı.
1275 kardeşimiz rehin alındı.
bugün günlerden hocalı.
tarihin gördüğü en büyük vahşetlerden biri.
tarih 26 şubat 1992.
karabağ savaşı sırasında azerbaycan cumhuriyeti'nin dağlık karabağ bölgesindeki hocalı kasabasında yaşanan ve azeri sivillerin ermenistan'a bağlı kuvvetler tarafından toplu şekilde öldürülmesi olayıdır.
katliamda 106'sı kadın, 83'ü çocuk olmak üzere toplam 613 türk hayatını kaybetmiştir.
geçmişini unutanlar, aynı döngüyü yaşamaya tutsaktır.
hocalı kıyımını unutma, unutturma!
DÜN 26 Şubat idi. Yani Ermenilerin Azerbaycan da 1992 yılında yaptıkları Hocalı Katliamı nın 13 üncü yıldönümü...
Dünkü gazeteleri görmüşsünüzdür:
Hocalı katliamından söz eden ne bir haber ne de bir makale vardı.
Çünkü biz ulus olarak da eski olayları tazeleyip intikam üretmeyiz. Aynı nedenle olacak eğitim sistemimiz ;kin ve intikam; doğurabilecek bilgileri öğrencilerden saklar. Sonuçta, özellikle yurtdışına giden Türk çocukları, karşılarına ;Siz Ermenileri öldürdünüz; gibi bir suçlama çıktığı zaman apışır kalırlar. Yanıt dahi veremezler. Zannederler ki, Türk ulusu onlardan suçlarını saklamıştır.
Bu durum tarihi gerçekleri bilmeyen insanlarımızda suçluluk kompleksi yaratır. O yüzden yıllardır Ermeniler yayınladıkları kitaplarla, filmlerle, şarkılarla, hikáyelerle Türkleri20 nci asrın ilk ve en büyük katliamının suçlusu diye tanıtarak dünya kamuoyunu aleyhimize tahrik ediyor, çeşitli ülkelerin parlamentolarından ;Türkiyeyi suçlayan; kararlar çıkartıyor ama Türkiye bir şey yapmıyor. Daha doğrusu ;vızıltı; düzeyinde kalan birkaç itiraz sesi ile yetiniyor.
Hálá savunmadayız. Saldırıya hálá geçemedik.
Oysa 26 Şubat, Azerbaycan ın Karabağ bölgesini 1991 Eylül ünde işgal eden Ermenilerin Hocalı da yaptıkları katliamın 13üncü yıldönümü ise, bu gerçeği ortaya çıkartıp;
işte... Yüzlerce kadın, çocuk, yaşlı sivil Azerbaycanlının katili bunlardır diye bağırmak gerekir.
Gerçekten o gün Hocalı ya giren Ermeni ve Rus askerlerinin yaptığı katliam, vahşetin akıl almaz örnekleriyle, Hocalı sokaklarını kan gölüne çevirdi. Vusal Aliyev e göre kasabanın 3000 i aşan nüfusunun 613 ü o gece öldürüldü. Bu arada 106 kadın, 63 çocuk ve 70 ihtiyarın başları kesildi, gözleri çıkarıldı, derileri soyuldu. Hamile kadınlar süngüyle delik deşik edildi.
Bakın o vahşeti yaşayan ve sonra Beyrut a yerleşen Ermeni gazeteci Daud Kheyriyan, For the Sake of Cross (Haçın Hatırı için) isimli kitabında (Sayfa: 62-63) ne anlatıyor:
Gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü 100 Azeri ölüsünü getirip yığdı. Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. Başından ve elinden yaralıydı. Yüzü morarmıştı. Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hálá yaşıyordu. Çok az nefes alabiliyordu. Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı. O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı. Sonra tüm cesetleri yaktılar. Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. Yapabileceğim bir şey yoktu. Ben Şuşa ya döndüm. Onlar Haç ın hatırı için savaşa devam ettiler.
Doğrusu merak ediyoruz... Türkiye nin ve Azerbaycan ın Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi ndeki parlamenterleri, Hocalı da Ermeniler tarafından yapılan katliamın kınanmasını ne zaman isteyecekler? Azerbaycanlılar, Avrupa insan Hakları Mahkemesi ne ne zaman başvurup da haklarını arayacaklar?
