üniversitede iki ayrı hoca aynı dersi veriyordur. herikisini de tanımadığın için rastgele birini seçersin. dönem sonunda bakarsın ki vize final 10, ders ff. bunda bir yanlışlık olduğunu düşünürsün. yaz okulunda diğer hocayla şansını denersin. sonra bir sabah uyandığında vizeden 80 aldığını görürsün. işte türk eğitim sistemi.
sınav sisteminin kişiye uygunluğunun kanıtıdır.
ilk iki sene testin cazibesine kapılır kişi ve derki kendince; "ulen test sonuçta öküz müyümmü alamicam yüksek not"
ve vizeye girer. 12 sorudan nasıl 8 alabildiğinin hayalini kurarken finaller başlayıverir. final sonuçlarında da sonuç olarak imkansızı başarıp 9 alınır. bu sınav şeklinin cazibesine kapılınıp ilk iki sene 2 farklı dönemde 2 farklı ders veren hocanın 4 sınavına girilir ve hep aynı notlar alınır.
yaz okulunda ise başka bir hocanın klasik olan sınavında 60 ı görünce vay be ben neymişim moduna girilir.
finaller için can sağlığı.
çıkarılan sonuç; her test kolay değildir. 6-7 şıklı olanlar hiç değildir.
vizeden yüz aldıktan sonra son hafta hocayla takışırsan finalden sıfır alırsın bu da eğitim sisteminin güzelliğini gösteren başka bir durumdur.*
halimiz içler acısı.
marmara tef*te, teknik resim dersinden, yaklaşık 3000 öğrencinin 1000 tanesini 2 ila 7 yıl arası bir süredir dersten bırakan hocanın ardından, diğer hocanın sınav zamanı anfi kalabalığını en aza indirmesi, üstüne bi isyanla gaza gelip sınavda ders anlatmasıdır, eli öpülesidir. **
