nasrettin hoca fıkralarında geçen klasik son cümlede okuyucuyu vurma cümlesi girişidir. bu cümlenin ardından gelen karşı tarafı itin bir taraflarına sokan cevap fıkranın finalidir.
"hocanın lafı sokmadan önceki son tesis" gibi bi uyarı levhası işlevi üstlenen cümledir. zira hoca lafı soktuntan sonra pavyona gidip bas bas paraları leylaya oynayacak izlenimi vermektedir.
küçükken mandalinayı soyduktan sonra baş parmağa takma suretiyle oluşturulan Nasreddin hoca maketi eşliğinde anlatılan fıkralarımızın can alıcı noktasıdır.
-...kadın feci iş atmış. hoca durur mu döşemiş boruyu.
-...ana avrat küfür etmişler. hoca durur mu kafa göz girişmiş.
-...x grubu konser için istanbul'a geliyormuş. hoca durur mu aynen ön sıralardan yer kapmış.
herşeyi soran bir çocuk tarafından 'neyle yapıştırmış abii?' diye cevaplanır bu tür fıkralar.
karşılık olarak 'aha bak böyle!' diyerek yapıştırmak gerekir tokadı ama sonunda 'anneeğğ bu abi bana vurduu!' demesi var.
