evde herkes uyurken erkenden kalkıp televizyonda çizgi film izlediğim yıllarda rastladım bu zübüğe. hafta sonları sabah ve öğle kuşağında çocuk programları olurdu o zamanlar. bir stüdyo dolusu çocuk.. yarışmalar, bulmacalar.. eğlence namına bir gram bişi yoktu gerçi.. ama varmış gibi gösterilirdi o ayrı.. çocuk programlarında daha iyi tespit edebiliyorsunuz bunu. çocukların yüzlerinden belli oluyor çünkü 'nerden geldim amına koyim buraya ben. lafı gelmişken hugo nun da amına koyim' bakışı...
bu programların vazgeçilmezi sunucu ile yarışmacı çocuklar arasında geçen kısa soru cevap bölümüdür. sorular genelde: "adın ne? kaç yaşındasın?" minvalli ve akabinde "haydi bize hobilerini anlat" tadında devam eder..
işte tam bu sırada samimiyetten nasibini almamış, yalancı enik anlatır da anlatır. hayatında hayalini bile kurmadığı şeyleri sıralar televizyon karşısındaki tüyü bitmemiş, saf duygularıylan ve de imrenen gözlerle onu izleyen yetimlere..
- eveet bugün kü yarışmacımız 9 yaşında. istanbul'dan katılıyor. merhaba. adın ne?
+ kerem.
- kaça gidiyosun kerem?
+ ikinci sınıfa gidiyorum. (bir de büyük adam tonlamaları yapmaz mı.. yapıştırıcan sümsüğü.)
- pekalaaa. hobilerin nelerdir?
+ hobilerim ders çalışmak, kitap okumak, sinemaya gitmek. (velede bak.. benden birikimli, benden sosyal hamınçıki?!)
güzel kardeşim. bak kardeşim diyorum. ulen zaten hobi dediğin; ders dışında, kendine ayırdığın vakitlerde uğraştığın eylemlerdir. kaldı ki senin tipinden belli sınıfın piç alisi olduğun..
hiç de utanmıyosun 70 milyonun önünde yalan söylemeye.
