work&travel çılgınlığından sonra türedi bunlar.
amerika'da yapılması gerekenler listesi.
liste başı prof. makine alınmalı. birisi ucuz orada diye bir salgın yaratmış ve herkes aynı naneyi yemeye çalışıyor. gerçekten ilgili olanlara değil sözlerim.
hobi olarak yapıyorum diye herhangi bir insan kandırılır gel sahilde bir fotoğrafını çekeyim denilir ve fotoğraf çekene kadar türlü türlü özelliklerini anlatır makinenin. hatta düşünülür fotoğraf mı çekecek yoksa makineyi mi itelemeye çalışıyor?
hatta ot çöp ne varsa çekerler bak bunları ben çektim derler. hatta fotoğraf ile ilgilenmeyenleri basit insan olarak görenleri de var bunların.
ara güler mesela. tanrım ne garip adam.
"fotoğraf çekmek insanların etrafına bakmasını, dünyayı tanımasını sağlar. insanların birbirlerini sevmelerine, aşka yarar. bırak fotoğraf çeksin insanlar... bakmayı öğrensinler, bakmayı öğrenirlerse hanıma bakmayı öğrenirler, aşık olurlar, sevgili olurlar. insanlara sevgi lazım. insanlar birbirini sevsin. fotoğraf işte bu işe yarar."
şaka bir yana fotoğraf sanatına ilgi duymak tuhaflık değildir. fotoğraf insanın bakışını değiştirir. hatta bir müddet sonra size çekici gelen her nesneyi gördüğünüz şekliyle değil de "fotoğraf" olarak düşünürken yakalarsınız kendinizi. zamanı kaybedersiniz. dağ bayır ; yağmur çamur demeden çekersiniz, çekersiniz... etrafınızdakilerin düşüncelerine aldırmadan, "bugün de güneş açmadı"lar sizi yıldırmadan o halde ne yapıyoruz? basıyoruz deklanşöre ki dursun zaman.
