telefon masanın üzerine bırakılır. Bir koltuğa yayılıp garip sesler çıkarılır. Bu bölüm bittiğinde mutfağa gidilir ve içecek bir şeyler aranır. Sonra tekrar telefonun yanına gidilir ve işte bu andan sonrası insanlıktan çıkmaktır. Tanımsız sesler eşliğinde tanımsız hareketler yapma faslı bittiğinde beş dakika geçmiş olur.
nabzın kulaklarda hissedildiği andır. sevinçten insana dans ettirir hatta çığlık attırır. bi 5-10 dakika mesaja bakılır ve o "naber?" yazısı defalarca okunur ve daha da bir mutlu olunur. aslında özlem içerisinde beklediğim mesajdır şu günlerde fakat bu sefer imkansızı sevdik.
mesaj gelir, mesaj atarsın, konuşursun konuşursun, çıkmaya başlarsın, aradan zaman geçer hevesin kaçar ayrılırsın. sonra yine ona dönmek istersin.. mesaj beklersin, mesaj atar, konuşursun konuşursun.. bu sürer gider böyle.
