nazım hikmet'in veda şiirinden devşirilmiş bir şarkı, grup yorum'un henüz yorumlayabildiği, klişeleşip sekterleşmediği, slogan vari sığlığa gömülmediği zamanlardan.
12 eylül'de içeri düşmüş yoldaşların cezaevinden çıkarken içerdeki yoldaşların dostları ardından söyledikleri hayata sımsıkı tutunmak için gerekli her şeyi hissettirebilen marş/şarkı.