tam karsilamayacak ama bi nevi degerlerden uzaklasmak diyebilirim. onemsedigin seyleri ardinda birakmak belki.
bilinci kaybetmekle tamamen hiclige ulasilabilir, belki.
urkutucu olsa dahi arzulanan.
benim de merak ettiğim bir kavramdır. hiçlik denilen şey var mı? eğer varsa hiçlik olmaktan çıkıyor zaten hiçlik denilen şey bizim uzayımızın dışındaki şey mi? orda hiçbir şey yok mu? kafamda deli sorular..
Bilimciler açıkladı: Bir başka deyişle, "her şey" kuramının ardında yatan unsur "hiçlik" olabilir.
Gerçekte bir şeyden çok daha fazla hiçlik olduğu söylenebilir. Evrenin yaklaşık %74'ünü bir "hiçlik" ya da fizik uzmanlarının deyimiyle "karanlık enerji", %22'sini de gözle göremediğimiz ve "karanlık madde" adıyla bilinen parçacıklar oluşturuyor. Evrenin yalnızca %4 kadarı "bir şey" olarak tanımladığımız baryonik maddeden oluşuyor.
Bir şey deyimi bile çoğu zaman bir hiçlik içeriyor. Atomlar büyük ölçüde boş alanlardan oluşuyorlar. Maddenin katılığı, atomun içindeki parçacıkların oluşturduğu elektrikli alanlardan kaynaklanan bir yanılsamadan ibaret.
Yaşadığımız her saniye ile birlikte hiçlik de artıyor. 1998 yılında evrendeki genişlemeyi ölçen gökbilimciler karanlık enerjinin evreni giderek artan bir hızla sürüklediğine tanık oldular. Hiçliğin ve onun evrenin yazgısını etkileme gücünün keşfi gökbilim dalında son on yılın en önemli buluşu olarak değerlendiriliyor.
Ancak hiçliğin bile bir ağırlığı var. Karanlık maddenin içindeki enerji minik bir kütleninkine eşit; yaklaşık 402,000 km. boyunca iki yana uzanan küp biçimindeki bir uzay boşluğunda yarım kilo kadar karanlık enerji vardır.
Uzayda çığlık atsanız kimseler duymaz. Mekanik bir dalga olan ses boşlukta yol alamaz. Titreşim yaratacak bir madde olmadığında yalnızca sessizlik vardır.
Işık boşlukta yol alabilse de, kırılmasını sağlayacak hiçbir şey yoktur. Uzaylı romantiklere kötü bir haber: Yıldızlar uzayda göz kırpmazlar.
Kara delikler boşluk ya da delik değildirler; evrenin bilinen en yoğun kütleleri olan kara delikler hiçliğin tam karşıtıdırlar.
"Sıfır" ilk kez iÖ 300 yılına ait Babil çivi yazılarında görüldü. Babil halkı (söz gelimi 36 sayısını 306 ya da 360 sayısından ayırt etmek için) sıfırdan basamak belirleyici bir unsur olarak yararlanmaktaydı. Matematiksel bağlamda sıfır kavramı 5. yüzyılda Hindistan'da geliştirildi.
Sıfıra bölünen sayılar... hiçbir şey değildir, sıfır bile değildirler. Böyle bir eşitlik matematiksel açıdan olanaksızdır.
Osmanlı padişahı II. AbdülhaAmit'in 1900'lerin başlarında H2O ibaresini kimya kitaplarından sildirdiği, çünkü bunu "II. Hamit bir sıfırdır" anlamını içeren bir simge olarak algıladığı söylenir.
Floransalı mimar Filippo Brunelleschi'nin ufuk noktasını -hiçliğe doğru birleşen koşut çizgilerin varlığını- algıladığı 15. yüzyıla dek, Ortaçağ sanatı çoğunlukla düz ve iki boyutluydu. Ufuk noktasının ayırdına varılması sanatta perspektifin gelişmesine olanak sağladı.
"Doğa boşluktan nefret eder," diyen Yunanlı düşün insanı Aristoteles boşluktan nefret ediyordu. Yüzyıllar boyunca düşün dünyasını etkileyen Aristoteles'in boşluk ve hiçlikleri sürekli reddetmesi Batı dünyasının sıfır kavramını gecikmeli olarak benimsemesine neden oldu. 13. yüzyılda italyan bankerler sıfırın mali işlemlerde olağanüstü yararlı olduğunun ayırdına vardılar.
Boşluklar bir şeyleri içlerine çekip, soğurmazlar. Yalnızca çevredeki atmosferin maddeyi içine ittiği alanlar oluştururlar.
Creatio ex nihilo. Evrenin hiçten var olduğu düşüncesi söylence ve dinsel metinlerde en çok ele alınan konulardan birini oluşturuyor.
Güncel kuramlar evrenin bir boşluk enerjisi durumunda, yani boşlukta oluştuğu yönünde.
Ancak bir fizikçi için hiçlik diye bir kavram söz konusu değildir. Bunun yerine, boş alanlar sanal parçacıklar adıyla bilinen parçacık ve karşıt parçacık çiftleriyle doludurlar. Sanal parçacıklar hızla oluşurlar ve enerjiyi koruma yasasına uygun olarak yaklaşık 10-25 saniyede birbirlerini yok ederler.
Öyle ki, Aristoteles başından beri haklıymış.
Bir anda var olup, bir anda yok olan bu sanal parçacıklar enerji üretirler. Nitekim, kuantum mekaniğine göre, dünyadaki tüm santralların ve nükleer silahların içerdiği enerji bile bu sözcüklerin aralarındaki boşlukların içerdiği kuramsal enerjiye eşit değildir.
Bir başka deyişle, her şey kuramının ardında yatan unsur hiçlik olabilir.
efendim korkunç bir kavramdır. zira korkunç bir soruyu akıllara getirir.
"ya hiç bir şey olmasaydı. şu an var olan anlamlandırdığımız tüm şeyler olma ihtimali varken olmasaydı. yokluk,hiçlik bile olmasaydı. yok kavramını ifade edecek kelimenin yada zihinsel anlamın bile olmayacağını düşünün. nasıl bir şey bu arkadaş?
insan için hiçlik, yokluk değil yokluğun bilincinde olmaktır. Bu şekilde de hiç olmadığı kadar var olmaktır. Yani insan hiçliği kavradığında var olmaya başlar.
Ey can! Etrafına bir bak, sonra kendine bak. Kaç varlık gördün. Onlarca mı? Dikkatli bak! Bir tane kainat var sadece ve O sensin. Varlığa verdiğin isimleri kendinden ayrı görme, onları var eden sensin! Kendi tanımına körü körüne inanma! Kendinden gayri bir varlık olmadığını gör! Rüya gören kişi, nasıl bir alem çiziyorsa sen de bu alemi her an çizmektesin. Tek bir suretin var sanma, cümle alem senin suretindir!
ha bugün, ha yarın; sonuçta öleceksin. o halde şimdiden ölü sayılırsın. yaşaman hiçlik. allah'tan başka her şey fâni ise allah'tan başka her şey hiçliktir. şâyet allah insanı ebedî surette yarattı ise insan onunla değer kazanır ve hiçlikten kurtulur.
demekki allah'a inanmayanların nihilist olması tek çıkar yol.
olacak olanla, şu anda olan aslında aynı şey; sadece zamanları farklı. bu kısmı algıladıysan gerisi gelir.
anlatılması zor olandır. zaten bu yüzden hiçliğin kokusunu hafiften almış bir insan kendini dışarıya karşı soyutlar.
biraz anlatılması gerekirse, aslında sahip olduğumuz küçük beyinlerimizle anlam veremediğimiz "her şey"in gördüklerimiz, bildiklerimiz dışında kalan kısmını gösterir.
zaman, aslında saatten ibaret değildir, aslında her şey ebedidir ve bir o kadar da yoktur. acılar, üzüntüler, zaman süzgecinden geçince aslında onlar da yokturlar.
fakat hiçlikten nihilizme ulaşılmaz(bana göre). bir şeyler var ve var olan şeyleri tanımlandıramıyoruz. bu da insanın kalbinin içine saplanır. bir kere bu tanımlandırmanın ucunu bile görseniz, işte o zaman his olan "boşluk" kapsar sizi. buna erdem derler, can derler, öz derler... derler de derler. ama hiçbiri karşılamaz aslında, ne söylenirse söylensin.
beyniniz ve yaşadığınız dünya aslında size oyun oynar, öyle bağlar ki sizi, aslında özünüz ve yaşam amacınız olan hiçi unutursunuz.
hiçlik demek, elinizi ayağınızı çekmek de değildir. hiçliğin farkında olup, onda bulunan hazzı almaktır.
çok zor bir kavramdır. hiçi biliyor olsak gibi bir önerme kursanız, işte o zaman aslında herşeye sahip olmuş olurduk. bu da çok garip bir şey. asla anlatılamayacak, asla betimlenemeyecek bir durum.
bir çok şey "hiç"tir bizim için. üç harf, sonsuz mana.
yaşadıklarınıza küfrettiren bir kavramdır. ipin ucunu tuttuğunuz zaman, diğer şeyler, gündelik olaylar o kadar manasızlaşır ki.
sonuç: yine yalnız kalırsınız. bu sefer bir hiçliğin ortasında. korku duyulacak, ama cesaretli bünyelerde ufuk açacak bir şeydir hiç.
nihilizm şüpheci temellere dayanan felsefe anlayışıdır ve rus edebiyatında nedejen'in makalesinde puşkin için kullanılmıştır. yerleşik toplumsal düzene başkaldırıyı temsil eder. gökyüzünden dünyaya baktığını düşündüğünde burada kapladığın alanın kafanın içersindeki sıkıntılarında dahil karınca kadar görünmesi. devlet, kilise ve aile otoritesine karşı çıkar. sadece bilimsel doğruları temel alır, ancak bilimin bütün toplumsal sorunların üstesinden gelebileceğini ve bütün kötülüklerin cehaletten kaynaklandığını kabul etmek...
herkese renkli günler
