foucault'nun "what is author?" kitabı hayatımda en çok beğendiğim eserler arasındadır. orada fuko bey bir kitabın müellifi ile olan ilişkisini çağlar boyu jeneolojisine koyulur. orta çağda yazılan eserlerin çok büyük bir bölümü anonimdir. isimli olanların çoğu ismi geçen yazara ait bile değildir. peki, ne oluyor da 18 ve 19 yylarda kitapların içeriğinden çok yazarları öne çıkıyor? işte o bir modernite süreci. bireyin öne çıkması. bir anda insanlar düşüncelerinin çok mühim olduğunu düşünüyor. halbuki o öyle değil. zira foucault'ya göre gelecekte de eser ile müellifi arasındaki ilişki tekrar eski haline dönecek. neden? çünkü, en parlak düşüncelerin sahipleri bile özel değildir. içinden gelinen bağlam düşünceyi yaratır, onun dışa vurulması bir kişinin aracılığı ile olabilir, bu aracılık ona sahiplik de vermez onu özel de kılmaz.