bence hayatın tek anlamı daha fazla var olmak ve bunu için kedini tatmin etmek. hayat isteyip- almak karşılığında gidip geliyor. istediğini alınca mutlu alamayınca mutsuz oluyorsun.
tek sorun da yok olmak, ölüm de denebilir.
ölüm cidden büyük bir sorun ve bunu fantezilerde gidermek hiçbir ölüyü geri getirmiyor.
ayrıca hayatın anlamı: bizim sözel ve soyut anlamda karmaşık yaptığımız kadar, veya bir takım değerleri yüceltip taptığımız kadar bulanık, içinden çıkılmaz değil.
kendimizi abarttığımız çok açık, bunun altında da tatminsiz bir bünye var bence.
oysa hayat bana göre acıkınca yemek yemek kadar sıradan, gidip bunun arkasında bir güç aramaya ya da bundan farklı anlamlar çıkarmaya gerek yok.
bence hayat her anıyla yaşanmalı. evet, anlamsız olabilir. koca bir hiç olabilir. yapacaklarımız anlamsız bir şekilde sonuçlanacağı gerçeği apaçık ortada olabilir. fakat bu ondan zevk almamamız gerektiği anlamına mı gelir ? bomboş mu yaşayalım yani ?
yoksa sonunda, yaşadığıma değdi diyebileceğimiz bir hayat yaşamak daha mantıklı değil mi ?
(ölmedi)
evet bunları herkes biliyor, söylüyor.
zaten kimsenin de hayatta bir anlam bulup da yaşadığı yok.
herkes bir amaç için yaşar.
amaçsız yaşayan herkesin gözüne hayatın anlamsızlığı daha fazla batar.
Bazen sadece yaşamak ve çabalamak gerekiyor, anlam belki de zamanla ortaya çıkar, siz fark etmezsiniz. Sevdiği kadınla hiç öpüşmemiş birisi için öpüşmek anlamsızdır, yoğun bakımda susuz kalmamış birisi için su içmek anlamsızdir. Anlamsız hayatlar var bence, hayat anlamsız değil.
Gerçekten böyledir. insanlara neden yaşadıklarını sorduğunuzda hiçbir zaman tatmin edici bir cevap alamazsınız. Hayatlar oyalanmalardan ibarettir. Her insan yaşamak için amaca ihtiyaç duyar. Bu amaç için uğraşır. O amaç meşgul eder insanı. Ve bununla neden yaşadığını açıklar. Ulaşılan amaçtan sonra yeni bir amaç edinilir. Ve böyle sürer. Bu amaçlar için uğraşır durur insan. işte tüm ömür bu uğraşlardan ibarettir. Pekala. Ama bizim sorunumuz bu değil. Bu aradığımız anlam değil. Bu sadece oyalanmak.
