Artık yaptığım hiçbir şeyden zevk alamaz oldum. Spor ve dalış harici evden çıkmak istemiyorum. Evdeki müzik aletleri beni çal diye gözüme bakıyor, bisikletler tozlanmak üzere, çadır öylece duruyor arabanın bagajında, drone'u kullanmayalı aylar oldu, teleskop biblo niyetine duruyor salonda. Üstümdeki ataleti atıp moda sokamıyorum kendimi. Kafa dengi arkadaş bulmak da çok zor belli bir yaştan sonra. Keşke hiçbir vasfım olmasaydı da boş beleş yaşayıp bunları hiç dert etmeseydim. Ot gibi yaşayıp işe gidip gelirdim akşam da survivor ve sikko yaz dizileri izler mutlu olurdum.
insan öle bi hale gelirki depresyon bile sizden sıkılmıştır artık.yapmaktan zevk aldığınız şeyleri, kendinizi ve dünya yı bile size unutturan eylemleri bile sorgulamaya başlarsınız.sizin için hayatın en büyük anlamı, anlamsızlaşmış olmasıdır.sihirli bir parmak beklersiniz.dokunsada hayatım, herşeyim normale dönsün diye.
yanında bi de sadece uyumak isteği varsa fenadır. bi uzmanla görüşseniz kesin depresyondasınızdır. belki biraz geri kafalılık olarak gelebilir ama ben çok büyük bi travma yaşanmadığı sürece bu problemi insanın kendisinin çözebileceğine inanıyorum. düşüncelerimizi biz ortaya koyuyoruz nasılsa. onları olumlu kılmak, bi güzel taraf bulabilmek bizim elimizde.
