amaçsız insan sendromu. olayı atlatma da şu şekilde gerçekleşir. hayattan acı bir tokat yeyip daha güçlü olmak zorunda olduklarını anladıklarında nihilistliği falan bırakır hayata sarılırlar.
Çözümü ağlamak. Baktınız ev boş, sadece ağlayın. inanın o kötü hisler, duygular sanki gözyaşlarıyla birlikte akıp gidiyor. O kötü şeyler gidince de güzel şeylerin önündeki perde kalkıyor ve siz de normal yaşama dönüş yapmış oluyorsunuz.
