bazı durumlarda en doğru terk etme biçimidir.
kelimelerin yetersiz ve gereksiz kalacağı biliniyordur. yapılması gereken sadece daha fazla uzatmadan gitmektir.
cesaret edilesi bir eylem.'basıp gitmek' kadar hırçınca olmayan,'sıvışmak' tan daha şereflice,'çekip gitmek' ten daha serttir bence,hiçbir şey söylemeden gitmek...
Suçlu olup, diyecek lafı olmayan salakdır. Geride bıraktığını zerre kadar hakketmeyen beyinsizdir.
Sözün bittiği yer ve malesef giden için üzülen insandır.
haksız olduğun belki, belki de artık umursamadığından susup sadece çekip gitmektir. ve gitmelerin en kötüsüdür, belki ağzına geleni söylemek, sesini yükseltmek, kızmak o şekilde gitmekten daha az acıtır insanın canını. giden için de çok zordur ama geride kalan acının en büyüğünü çeker.. hele ki sebepsiz gitmişse giden.
korkaklıktır. oturup nedeni söylenemiyorsa gidişin korkuyordur bu zat, belki de kendinden utanıyordur. yazıktır ona, bi insan ol da konuş arkadaş derler sonra.
"Sen zahmet etme yerinden, Gürültü yapmam derinden, Parmaklarımın üzerinden
Su gibi akar giderim"... ve gün gelir gider, gider ve ruhunu o ülkede, ruhunu o şehirde, ruhunu o semtte bırakır da öyle gider. ama uzaklar derman olur kimbilir az da olsa yaralarına. ve kişi çok uzaklarda devam edecektir bundan sonraki hayatına...
Sen kendini terk ediyorsun. Şimdi anlamıyorsun Fırat nehrinin yanında susuzluğu ama bir gün anlayacaksın bir yuduma hasret kalacaksın. Hoşça bak kendine.
