ek yerleştirmelerle ikili öğrenimlere girme ihtimaliniz çok yüksek, deneyebilirsiniz.
kendinize güveniyorsanız. Şehir çok önemli. 3. 4. sınıf şehirlere kesinlikle ama kesinlikle gitmeyiniz. hele ki büyük şehirlerde oturuyorsanız kesinlikle tavsiye etmiyorum.
uzulun depreyona girin, tum arkadaslariniz yerlesti ortamlara akma hayalleri kuruyor siz dersanelerin hizlandirma donemlerinde gotunuzden ter akarak ders calisin. vah yazik intihar sebebi.
sınav zaten sikindirik bir sınav emin olun. kendinizi başkalarından(kazananlardan) düşük görmek gibi bir düşünceye kapılmayın. zeka ölçen bi sınav değil yani. seneye kazanınca da bir sik olduğunuzu zannetmeyin tabi.
üzülmeyin, istediğiniz yer için elinizden geleni yapın, son gücünüzü kullanın , inanın değecek buna , pes etmeyin , çevrenizdekilere takılmayın , en değerli sizsiniz unutmayın. yine olmazsa , üniversite her şey demek değil ; önemli , hayatınızı belirliyor ama okula gitmeden yetenekleriyle başarılı olanlar da var , hayatın ne getireceği belli olmuyor, hepimiz için hayırlısı olsun.
rahat olun, fazla kasmayın. ciddiyim, yatarak kazanan da var "aman koca bir sene ve ne mutlu ki okul da yok" sözlerine aşinasınızdır. stresli, aşırı ciddi olmayın ve her denemeyi ciddiye almayın.
kıskandığınız ve kendisinden daha yüksek puan aldığınız tip daha iyi bir hayata zaten sahipken bir de üniversite macerasına atılmışsa-bir de sizin hayallerinizle-sıçtınız demektir. hayvan gibi çalışıp tam puan çıkartın yoksa hayatınızın hazımsızlığı sizi siker!
daha on sekiz yaşında oluğunu unutmaması gerektiğini, bir sene daha çalışmanın hem tecrübe kazandıracağını hemde daha iyi bir üniversite için imkan sağlayacağını söyleyebilirim. ilk senesinde kazanmak motivasyon sağlar ama bir daha çalışıp kazanmak güçlü olanların işidir. belki sınava geç kaldın, belki yanlış bir ilişki yüzünden kaybettin sınavı ama önemli değil..
'insan kendi kaderini kendi belirler.' bu yüzden şu önündeki tatilin tadını çıkart sonra köpekler gibi kas. bilmelisin ki başaramamak için hiçbir neden yok!
herkes okumak zorunda değil arkadaş, kendini çok zorlama, hayat okuyana da zor yani. neyse bunu açıklamaya lüzum yok esas konuya geleyim: yapacak bişi yok sonu ölüm değil ya (ölümün olduğu yerde daha ciddi nasıl sıkıntı olabilir ki)... sıkıntı oluşturacaktır kesinlikle düşünme salla diyenleri sallayın siz düşünün iyice ama sağlığınıza zarar verecek kadar değil takıntılı olmayın sonra ben gibi bunun, bu durumun sizin için ne kadar zor olup olmadığına karar verin önce sonra bu zorluğu nasıl aşacağınıza karar verin hangi dershaneye gideceğinize(gerekiyorsa), hangi kitaplardan çalışacağınıza, bu dönemde kimlerle arkadaşlık kuracağınıza(bu çok önemli sizi hedeften saptırabilirler), arkadaşlarınızla ne kadar ne zaman vakit geçireceğinize falan karar vermeniz gerekiyor. sizin için sessiz, sizi engellemeyecek, derse başladıktan sonra en az bir saat sizi kimsenin rahatsız edemeğeceği bir ortam kurmayı da unutmayınız ki arkadaş ortamı kadar önemlidir. bu dediklerim saati saatine harfi harfine olmayacak elbette bazı günler siz sıkılacaksınız bazı günler beklenmedik durumlar sizi bu ortamdan uzaklaştıracak ama bunlara karşı moralinizi bozmadan, kondüsyonunuzu kaybetmeden ve daha önemlisi bu durumları alışkanlık haline getirmeden kendinizi toparlayıp yola devam edin. bu zorluk durumunda konuşabileceğiniz derdinizi anlatabileceğiniz bir arkadaşınız bir dostunuz belki babanız imkanınız varsa psikoloğunuz psikiyatristiniz olsun aman canım ne gerek var demeyin kesinlikle çok zor bir süreç çok basit bir şekilde güzel yerleri kazanan arkadaşlarınız olsa da bu kişiler çok değildir ve herkes aynı değildir neyse bu bahsettiğim kişiler sizde ilerleyen zamanlarda kalıcı hasar oluşturmaması için yardımcı olacaklardır. hayat okuyana da zor derken bu durumu kasdetmekteydim. işin özü bu gibi bişi arkadaşlar benim hiç konuşacak kimsem yok diyen kişi ben elimden geldiğince yardımcı olurum yani.
edit: hiçbir üniversiteye derken b.ktan bir üniversitede boktan bir "bölümde" okuyacağınıza bir yerde iş öğrenmeye başlayın vallahi daha faydalı olabilir.
bu sene geçti artık ya 2. tercihte şansınızı deneyin ya da bir sene daha sıkı bir çalışma yapın. kesinlikle aynı işkenceyi bir daha yaşamak zor olacaktır ama ne yazık ki başka bir şansınız yok.
