Ne yaparsam yapayım, bu duyguya erişemiyorum sanırım. Ortalık da ise mükemmel olmayıp - hatta olamayacak- tiplerin mükemmel edasında dolaşması da ayrı bir durum zaten. Sanırım her şey kendine olan güvende bitiyor.
kendini yetersiz hissetmek. yaptığın bir işte kendinden çok daha iyi, yaratıcı, başarılı insanların olduğunu bilmek. Zaman zaman depresyona yol açabilir.
gerçekci yaklaşmaktır. mükemmel nedir sorusuna vericek cevabı olmamaktır. buna rağmen, kelimeyi belki anlamının ötesinde bir iç savaşa dönüştürmektir. bi de işin içine ego girdi mi mükemmelin hep kaçar senden, ömrün boyunca onu kovalarsın. bi gün öleceğin ve mezarına kedilerin sıçacağı düşünüldüğünde hırpalamaktır nafile.*
mükemmeliyetçilerin en büyük derdidir. bu öylesine büyük bir derttir ki kimi zaman, olduğundan daha iyisini başarabilme adına var olanı da bok edebilirsiniz.
bu huya sahip olan insanların, çoğu kez, iki farklı nedeni vardır;
- çevresindekilerden daha başarılı olmak ve sivrilmek ki bu guruptakiler, büyük çoğunluğu oluştururlar ve çoğu kez yönetici vasıfları kuvvetli insanlardır.
- toplum içerisindeki konumlarını düşünmeksizin, yapılabileceğin en iyisini yapmayı prensip edinenler. bu guruptan olanlara, zeka yönünden de ufak bir destek varsa; başarılı bilim adamları, mucitler, sanatçılar çıkar.
her zaman en iyisini yapmak için uğraşacağının göstergesidir. bir bakıma iyidir; çünkü yaptığın işin ne derece iyi olursa olsun daha da iyi olabileceğine inanırsın.
tam manası -her zaman mükemmel şeyler yapamamak- diye değiştirilmesi gereken çıkarımdır.
diğer türlü mükemmel olduğunu hissedememek,kendini değersizleştirmektir.bu,bu kadar kolay değerlendirilemez.
her zaman da mükemmel şeyler yapmayalım,ne olacak.
