10.
-
henüz 25 yaşımdan anladığım gerçek. kendimce sebeplerimse şu.
1. kafa yapım uygun insan yok,
2. çevremde istediğim yaş kriterlerinde bekar kişi yok,
3. ben malım amk kim beni isteyecek.
bazen diyorum yap işte bi sevgili kendin gibi düşünen, takıl kendi çapında. ona da güvenemem amk ben. zaten bunu bulsam evlenirim *
çok aşık olmak lazım çok...
12.
-
34 yaşındayım aynı durumda sayılırım. Pes etmedim henüz.
1.
-
Mutlu ve huzurlu bir hayatın varsa evlenme zaten.
insanlar bunun için evlenmiyor mu?
3.
-
evleneceğin kişiyi çoktan seçmişsen ve hayatında o yoksa.. hayır ağlamıyorum.
8.
-
uzun süreli ilişkiden çıktıktan sonra minimum 1 yıl bu psikolojide olur insan.
ama levent yüksel in dediğini kulak arkası etmeyin.
(bkz: sana söz yine baharlar gelecek)
14.
-
34 yaşındayım ve hala tedirginim,
13.
-
30 lu yaşların başındayım aynı dusuncedeyim.
5.
-
hicbir zaman duzgun insan iliskisi kuramayacagini farkeden insanin aklina gelen cumle.
7.
-
bir kaç gün önce kafama dank edendir.
son umudum, gerçekten hoşlandığım,
tanımak ve birlikte mutlu olmak istediğim son insanın da
aslında beni sevmenin milyonlarca ışık yılı uzağında olduğunu görünce.
bunun için isyan etmiyorum.
bu hayatın kuralıdır.
kötüler her zaman kazanır ve iyiler kaybeder...
2.
-
en büyük ironiye parmak basılmıştır. bu kadarn yalnız varken ne kadar yalnız insan var çevremizde. ateyizler buraya bi gelin amk ya.
