"bildiğim tek şey aslında hiç bir şeyi bilmediğimdir." önermesini doğru kabul edip ordan çıkarım yaparsak sonuç olarak "her şeyi bilmek" aslında "hiç bir zaman bilinemeyecek" bir şey haline geliyor.
insanların gerçekten ne düşündüğü. şu sıralar gözümde bütün insanlar güvenilir ama tabii ki, en güvendiğiniz kişi* bile sizi dolandırıyor, aldatıyor, kandırıyor olabilir.
birincisi, neden bu yalan söylenir. çocuk leylek manyağı olsun diye mi, anlık baştan savma iç güdüsü ile ağızdan çıkan ilk cümle olması mı, leyleğin çocukları seven bir yapısı mı olması(nasıl yani?!) veya akla gelmeyecek milyonlarca farklı olasılık. ayrıca nasıl olur da, bu kadar yaygın bir kullanım alanı olur? çocuklara söylenmesi gereken pembe yalanlar adlı bir kitap mı var da, biz bilmiyoruz. şahsen benim uzunca bir dönem psikolojimi bozmuştu. getiren leylek, kesin geri götürür mantığı ile, en çok korktuğum hayvan leylekti bir dönem.
ikincisi, neden leylek? uçuyor, gagası nispeten uzun ama yani, ne alaka? tamam, leyleği havada görmek diye bir deyim var, doğacak çocuğun habercisi olarak kullanılır ama neden bu kadar cılkı çıkarılır, anlamıyorum. halbuki bu görev için çok daha sağlam uçucular var. ilginç...
