zordur. insan doğası gereği bağlanmak ister. sevgilisine bağlanamazsa, ailesine bağlanır, işine bağlanır, çikolataya bağlanır, sigaraya, alkole bağlanır. ama ait olur bir şeye, ister istemez ve o aidiyet duygusunun verdiği haz kimi zaman çok daha güzeldir özgürlükten.
Kesinlikle cool bir şey değildir. Herkesin insomniası var, herkes depresyonda, herkes farklı, herkes özgür ruhlu, kimse kendini bir yere ve bir şeye ait hissetmiyor, herkes kimse beni anlamıyor havasında.
Hepiniz farklıysanız toplumu oluşturan düz adamlar kimler lan ? Böyle laflar söyleyince franz kafka yada sanatsal kişilikler olmuyorsunuz. Ulan bir tane adam çıkıpta ben düz sığırın tekiyim demiyor ya.
imkansız olan durumdur. istesen de istemesen de hayatında sınırlar vardır ve bu sınırlardan biri ait olmaktır. Aileye, memlekete ait olduğunu inkar etsen de gün gelir kızın teki çarpar, aşık olursun haliyle ona ait hissedersin.
sevgilin sevişelim der ona ait hissedersin, annen yavruumm der ona ait hissedersin, baban paranı ben veriyorum şerefsiz der ona ait hissedersin, patronun daha yüksek performans bekliyorum bu ay artış yok der ona ait hissedersin, göt donduran soguktan evine girersin kulakların yanar oraya ait hissedersin. pis ait seni! artistlik yapma burda en rahatı bilmem ne diye.
