yaşanılan her acının sonunda aslında hiç bir şeyin geçmediğini anlamaktır bu. zaman bir ilizyondur, ne ayrılıkları hafifletir ne de ölümü. acıların asla bitmeyeceği gibi ölümde asla bitmeyecek bazıları bir kez ölecek bazıları her gün ama devam edecek. benden öncede acı çekenler vardı, benden sonrada olacak. kimseyi kurtarmaya gücüm yok, işin boktan tarafı kendimi bile kurtaramam artık. ben bu anlamsız dünyadan yok olsam bile hiç bir şey sona ermeyecek bunu anladığımda yaşamım da değerini uçurumda buldu, atlaması an meselesi.
