(bkz: bu benim lan)
hayatımda hiçbir enstrumanın ucundan tutup çalmadım (öğrencilik yılları müzik dersleri hariç), nedenini bilmiyorum ama heralde hiç ilgim olmadığındandır. ama bunu rezillikle, utanç vericilikle bağdaştıran insanın asıl bir dönüp kendine bakması lazımdır.
ayrıca bir enstruman olarak görülürse, ıslığım bu işi gayet iyi yapar ki, bence en doğal enstrumanda ıslıktır.(ama dikkatinizi çekerim onu çalamayanlar utansın demiyorum, çalamayabilir normaldir, insanlık halidir...)
müziği sevmez. sevmek zorunda da değildir. gider dans etmeyi sever, karıncaları sever, dağcılık yapmayı sever belki ama müziği sevmez. kişinin müziği sevmemesi de kendisinden başka kimseyi enterese etmez.
ailesi için müzik aleti çalmak hiç bir şey ifade etmiyorsa ve ailesi tarafından desteklenmiyorsa, bir de maddi durum malumsa çok da yadsınmayacak durumdur. *
"ortamlara akacağım." diye eline 50 liralık bir gitar alıp egeden akdenize kadar sahil boyundan yürüyerek akdeniz akşamları'nı ibo kıvamında söylemeye çalışmaz.
- gel, sana basit birşey öğreteyim, çalarsın çok kolay..
+ yok, sağol, ben pek anlamam.
- abi, hiç merak sarmadın mı yieaa..? çok cix bişe! ateş felan hesabı kumsalda.. çalsana birşeyler.
+ hazır çalınmışı varken neden çalayım?
- off.. çok düz adamsın yiaa..
+ senin de sesin göt gibi.
- olsun kızlar hasta oluyo ama..
+ kim oluyo?
- özlem mesela. arkadaki yazlık sitede kalıyolarmış. bugün tanıştım.
+ dün gece onu kanoların arasında gördüm, şımarık bar'daki grubun solistiyle. bugün de denize girmedi hiç. *
- ...
+ ...
- ateş versene ya.
