genelde dizileri izleyince olduğunu düşündüğüm eziklik.
neyse şimdi şahsi hikayeye geçelim.
bir zamanlar annem küçük bir çocukken anneannem ona ve dayıma ortak para verirmiş. yani 5 lira verirmiş misal, üleşin dermiş. yine öyle yapmış. annem de gitmiş ilk tenefüsten kendine bir şeyler almış kantinden. ama işte havasını da atacak ya paranın üstünü, yani aslında dayımın payını "üstü kalsın." diyerek bırakmış kantinciye. sonra da havalı bir şekilde çıkmış kantinden. **
ama kantinden çıkmasıyla dayımın onun bacaklarına yapışması bir olmuş. "param nerde benim? ver paramı çabuk." şeklinde yırtınmaya başlamış haklı olarak. ee annemde para ne arar... mecburen gitmiş kantine, geri istemiş parasını. karizmanın nasıl yerle bir olduğunu siz düşünün artık.
--spoiler-- reservoir dogs filmindeki kel ve şişman kötü adam abinin kurduğu soygun kadrosunu cafe'de yemeğe götürdüğünde bahşiş konusunda atar yapan adamına verdiği ayarı izleyince daha da artabilecek ezikliktir.
--spoiler--
karşıdakine bahşiş bırakmayı çok isteyip de parasızlıktan yapamamak durumudur. çok üzücüdür. "ne var sanki 8 lira tutan hesabın 2 lirasını almasam da üstü kalsın desem" deriz deriz içten ama yine de 10 liranın üstünü utana sıkıla geri alırız.
Eziklik hissedilecek bir durum olmamakla beraber aksine kuruşu kuruşuna hesap yapan , hesabını bilen kişi davranışıdır. Para sıçabilirsiniz , bu yüzden saçabilirsiniz de. para üzeri bırakmaksa çoğu zaman için ahmaklıktır.
Bir işletme'yse zaten sizden kazanıyor kazanacağını üstü kalsın demenin ilk enayiliği.
Çalışan ise zaten orada verdiği hizmetin karşılığını alıyordur.( Alamıyorsa da onun sorunudur.) üstü kalsın demek yine enayiliktir.
O kadar zenginim ki( baksan nefesi kokuyodur açlıktan ) ; Para sıçıyorum ihtiyacım yok , demenin getirdiği ilk başlarda ki hazzın giderek yerini enayiliğe bıraktığı durum.
Öğrenciysen fazlasıyla hissedeceğin ezikliktir. Bir de memleketinden farklı bir şehirde yaşıyorsan daha alevlenecek ezikliktir. Zira gurbette öğrenci olmak 10 kuruşun hesabını yapmaktır.
gönül ister fakat mantığın dur der. dur ulan napıyorsun! mal mısın oğlum? sen şimdi üstü kalsın dersin sonra sigara parası denkleştircem diye ceplerinde blica misali kazı yaparsın. evet mantığın o kısacık sürede sana bunların hepsini söyler. çünkü büyük ihtimalle öğrencisindir ve hızlı düşünüp karar vermen gerekir her durumda. hem sonra kendini rahatlatmak için telkinlerde bulunursun şahsına: param eksik olsa ekmek bile vermez bu ibneler. harbiden de vermezler, verseler bile vermemesinden daha kaötü bir yüz ifadesi alırlar. hiç üstü kasın diyememenin verdiği eziklik kötüdür ama naparsın. kahrolsun kapitalist düzen.
- abi ya ben hiç üstü kalsın diyemedim biliyonmu filmlerde diyolarya hep bende demek istiyom abicim ya
- vay ezik seniiii
kafaya konulmuştur cepten 25 kuruş çıkarılır bakkala girilir
- bir sakız alacaktım
- al 10 kuruş
- al sana 25 kuruş üstü kalsın jack aman işte osman
- la bi siktir git(25 kuruş kafaya fırlatılır)
kafanın acımasınında verdiği hissıyatla bakkaldan çıkılır ve kafa yerlere gömülerek eve gidilmeye çalışılır.
neden eziklik olsundur ki?
o ne öyle 'üstü kalsın' havaları? bu burjuva ağızları nereden hemşehrim?
bir ay eşek gibi çalışıp kazandığım parayla dışarda yemek yemişim niye üstü kalıyo zaten maaşlı çalışan elemanın cebine?
hiç bana işçi emekçi ayağı yapmayın. herkes emek verip yiyor.
geçin bu burjuva işlerini. bunlar cool adam raconları.
hesap üzerine gelen para üstünü de son kuruşuna kadar garsonun gözünün içine baka baka hesabın geldiği kutunun içinden yakalayıp kazırsanız, önünden geçerken öğrencilikten, memleketten henüz para gelmemesinden dert yanarsınız, ezikliğin nedeninin geçici olduğu imajını verebilirsiniz.
- iki biskrem bir kola aldım.
+ 2.90 tl
- 1, 2 ve 3 lira. üstü kalsın!*
+ durun beyefendi nereye gidiyorsunuz? neden koşuyorsunuz anlamadım? beyefendi?
+ kim bu salak ya? heyecandan biskremleri unuttu. gidin getirin şunu, 10 kuruşunu da verin.
