dünya hayatının şatafatına kendini fazla kaptıran tiptir. ha virüsten yada hastalıktan veya kazadan dolayı öleceksiniz tatava yapmayın namaza başlayın ahirete adammm gibi gidin.
hayatı toz pembe gören kendini dünyanın şatafatlı hayatına kaptıran ölüm denen ruhani olayın saliselik olay olduğunu idrak edemeyen tiptir. bunlardan bazıları da inanmaz ama geberince cenazesini camiye getirirler gasılhanede de götlerine pamuğu imam tıkar. hyat işte imamın parmağıyla son buluyor.
ben gassallar tıkıyor pamuğu diye biliyorum. o da tıkamak değil arasına koyuyorlar deliğe bir müdahale yok. ölünce hiçbir şey olmayacak yok olup gideceğiz dolayısıyla ölüme bir anlam yüklemek yersiz bir inanç. bir tane hayatımız var onu da doğru düzgün yaşamaya çalışıyoruz ama dinliler yüzünden mahvolmuş bir ülkede ve dinliler yüzünden mahvolmuş bir ekonomide bunu yaşıyoruz.
içki içmek insana keyif verebilir, zina yaparken inanılmaz keyifler yaşayabilirsin, kumar zevklidir, Ömer Hayyam şiirleri, yobazlara sövdürdükçe sövdürür ama ölüm, cennet ve cehennem diye bir şey var.
Bu hayata gelmemizin bir amacı var. Bizi yaratan bir güç var ve onun bizden istedikleri var. Şarap içmek güzeldir şarabın birçok türünü tattım ama eminim cennette içilecek olan şarap değme şarap gurmelerinin bile tadamayacağı bir şaraptır.
Bir de ebedi cehennem diye bir gerçek vardır ki insanı korkutur. Tüylerini diken diken eder. Yarın öldün diyelim. Ya ebedi cehenneme girersen?
En doğrusunu yaşayan kişi. Sevdiğin kafeye gidecekken karşıdan karşıya geçtiğin sırada düşüncesiz ve telefonuna bakan bir şoförün arabasının altında kalmayacağının garantisi yok. Zarar vermeden, görmeden, sevdiği şeyleri yaparak yaşamalıdır insan.
