ani dayasiya yasamaktir. korkmadan, pismalik duygusu barindirmadan. tuketilen bu dolu zamanlar her gun tuketilen omurde guzel anilar olarak hatirlanacaktir.
aslında son derece tehlikeli bir durumdur bu. insanı gereksiz günlük hırsları peşinde koşmasına neden olur. bu demek değildir ki insanlar üzerlerine düşen vazifeleri yapmasın nasıl olsa öleceğiz diye yan gelip yatsın.
ancak sanki hiç ölünmeyecekmiş gibi davranıp insanların haklarına tecavüz edilmesin insanların kalbi kırılmasın.
* hayatın tadını çıkararak, ölümden korkmadan, cesur kararlarla hayatı sürdürerek yaşamak. zamana anlam katarak ve onu renkli kılarak hayatı devam ettirmektir.
çoğumuz şikayet ederiz, ' hayat neden bu kadar rutin? neden ben de herkes gibi mutlu olamıyorum? ' diye. oysa hepimizin eline altın fırsatlar geçer, gücümüz vardır ama biraz korkarak, biraz endişe duyarak fırsatları kaçırırız. eğer gücümüz yettiğince hayata bir şeyler katarsak, hem kendimiz hem de çevremiz için dünya ufak da olsa anlam kazanır.
