acıdığım ve ibret olarak arkadaşlarıma gösterdiğim kişilerdir.
hatta ortam içinde bu gençlere rastlayınca, parmakla gösterip '' git bak bakayım ben dışarıda mıyım ? '' diye ortamdan diskalifiye edilmemlidirler.
bu insanlar bu sebepten dolayı rakı içmesinin adabınıda bilmezler. bu adamlarla rakı sofrasına oturmak, er kişinin kendine yaptığı en büyük saygısızlıktır...
bir selahattin pınar'ı bilmeyen, bir safiye ayla'yı dinlememiş ve şükrü tunar'ı sevmeyen insana insan demek zordur.
fakat günümüz gençliğinin %90 böyledir. acil darbe yapılarak, yitip giden bu gençliğe bu parçaları ve kişileri öğretmek lazımdır. en azından bu eserleri yapan müzisyenler kadar beyefendi ve hanım olmayı öğrenseler, dünya devi oluruz.
