hiçbir yerden hatırlanmayan, aslında pek de akrabadan sayılmayacak kişilerdir.
genelde anne veya baba sorar evde o kişiyi ilk defa gördüğümüzde, "bu kim tanıyor musun?" diye. sonra bir de kızar 'nasıl tanımazsın halanı, teyzeni, amcanı, bilmem neni...'
e be adam yirmi iki yaşıma gelmişim, 22 yıldır ilk defa mı ziyarete geliyorsun eve?
çok eskilerden arasında yaşanan problemlerin uzun süre çözülememesi sonucu uzak kalabilen akrabalardır. çocuklar uzak kalırlar birbirlerinden. bir yerlerde olmayacak şekilde tanışıp akraba çıkabilirler.
(bkz: dünya küçük)
anne: bak oğlum şukufe teyzen.
kurban kişi: ne teyzem?
anne: oğluum.. *
kurban kişi: hıı merhaba teyze.
x teyze: ne kadar değişmiş muaşşşallah aynı babası, kaça gidiyorsun oğlum?
...
şeklinde devam eder. durumdanda anlayacağımız gibi en son 3 yaşınızda gördüğünüz komşu, uzak akraba vs. kişileri 20 li yaşlarınızda olsanız bile hatılamanız istenmesi durumuna; hiç tanınmayan akrabalar sendromu denir.
bütün düğün, bayram ziyaretleri vb. yerlerde bu sendroma yakalanmanız mümkündür.
bayramlarda ''aa sen xx'in kızısın/oğlusun dimi? maşallah çok büyümüşsün, ben seni gördüğümde şu kadardın...'' cümleleriyle hayatımızda yer edinen insanlar.
