Bir çok yazarla buluştum. Bazılarıyla çok yakın arkadaş oldum. Hatta 6 yıl önce buluştuğum kişiyle 3 yıldır aynı iş yerinde çalışıyoruz. Tanıştığımızın ikinci ayı birlikte yurt dışına bile çıkmıştık.
Bir de senelerdir tanışıp da bir kez bile buluşmadığım biri var. Onunla da asla buluşmam.
Birisiyle neredeyse aynı evde yaşadım sonra beni sattı. Birisiyle buluşacaktım herkes gibi olduğunu anladım. Birisiyle de asla buluşmayacağım hep böyle kalsın.
önce bir kitap üzerine konuştuk
sonra arkadaş olduk sohbet etmeye başladık
sonra telefonla görüşmeye başladık
sonra sevdik birbirimizi
sonra şehrime geldi
el eleydik artık
sonra o şarap içti ben rakı içtim
rakının yanında limonlu helvanın ne güzel bir meze olduğunu öğretti
sonra ben gittim şehrine
buz gibi havada kız kulesine karşı çay içtik
balık ekmek yiyip turşu suyu içtik
sonra uyuduk en güzel sabahlara uyanmak ümidiyle
ve sonra..
gitti.
Bir arkadaşla okulda denk gelmiştik. Merkez kafeteryada anın görüntüsüne fotoğraf attım, attığım yere gelmiş kısık sesle "utraya mokri, utrayaa, utraya" diye dolaşıyordu ashahah el salladım geldi oturdu muhabbet ettik, selam olsun.
Bir de üşengeç kardeşim var arada geliyor istanbul'lara ama ses etmiyor, ona da selam olsun, sözlükte kaliteli yazar açığı var boş bırakma buraları.
buradan tanıştığım, sohbeti çekilir, okuldaşım bir arkadaş yurt dışına gitmek için istanbul'a geldiginde görüşmek istedi.
hiç yapmadığım bir şeydi. ama ne olacak. ne kaybederim. koskoca adamım. sıkılırsam acık acık söyler ceker giderim dedim.
buluştuk. yedik içtik. zaman nasıl geçti anlamadık. arada hala yazışırız. sözlüğe kızdı. sildi kendini.
diyeceğim şu böbrek saçmalığından bıkmadınız mı cidden?
bir insanın kültür düzeyini, karakterini yazılarından anlayamayacak kadar boş bir tipseniz, gerçek hayatta tanıştıklarınız zaten böbreginizden fazlasını alıyordur.
